Vijgensiroop

25 juli 2021 Hermieneke Delft, Eten en drinken, Huis, tuin en keuken

En nu even iets heel anders. Gisteren hadden we een soort rustdag om boodschappen te doen, het huis te kuisen en even bij te komen van het vakantievieren.

Om 17 uur zat ik even uit te puffen en ging de bel. Op de stoep stond een vrolijk jongmens met een ingepakte fles in zijn handen. Het leek een wijnfles en ik dacht: “Dat is vast een dankbare student.” Dus toen hij zei: “Ik heb een fles vijgensiroop voor Pieter B” paste dat prima in mijn plaatje. Ik riep Pieter erbij en vervolgens ging het jongmens vertellen dat hij de beste siroopimporteur van Nederland was. “Wat komen die studenten soms raar terecht” was mijn eerste gedachte, maar toen ik Pieter ook een beetje appelig zag kijken, begreep ik dat het geen bekende van hem was.

Inderdaad, de beste importeur van Nederland kwam gewoon een door Pieter bestelde fles vijgensiroop afleveren. Hij begon er een verhandeling van een kwartier bij over hoe je een lekker glas siroop maakt, niet te zoet en niet te laf, blablabla. En hoe we voortaan direct bij de beste siroopimporteur van Nederland konden bestellen in plaats van via bol.com.

Nu kun je mij nergens zo mee vervelen als met dat soort praatjes. Sinds ons verblijf in Frankrijk weet ik heel goed hoe je een lekkere siroop maakt en bovendien hebben wij twee kasten vol met diverse smaken. Dus hou alsjeblieft heel snel je klep over siropen mengen en hoe verkeerd de Fransen dat doen. Desalniettemin genoot ik ’s avonds van een heerlijk glaasje vijgensiroop 😀

Dag 1 t/m 3 in Delft

21 juli 2021 Hermieneke Delft, Uitstapjes, Wandelen

Het is natuurlijk geen Zuid-Limburg, maar vanuit Delft kan je ook leuk wandelen. Op de eerste dag liepen we van Voorschoten door de Vlietlanden naar Leidschendam.

Dag 2 was voor het flinkere werk: van Katwijk naar Scheveningen.

En toen waren we zo moe dat dag 3 een lummeldagje werd. De cholerasingelwandeling in Rotterdam (slechts 8 kilometer) en inkopen doen bij Bever: wandelschoenen en -sokken voor mij, een rugzakje voor Pieter, een pet en nog een buff voor mij. Ik heb een ideale pet die open is aan de achterkant. Ik ben al jaren op zoek naar een vervanging en denk dat ik die nu heb gevonden. Gelukkig maar, want sinds Pieter de fietspomp op mijn oude heeft gelegd, zitten daar enorme smeervlekken op. Echt tijd voor een nieuwe dus.

Die cholerawandeling voerde ons langs diverse singels. Samen vormen die singels een lint van waterlopen aangelegd in de 19e eeuw rondom de oude binnenstad. Dit ‘Waterproject’ moest een oplossing bieden voor de problemen die in de 19e eeuw ontstonden door de explosieve groei van de ‘buitenstad’. Dit ging gepaard met belabberde hygiënische omstandigheden en een slechte waterkwaliteit: een dankbare voedingsbodem voor de cholerabacterie. Behalve het verbeteren van de waterkwaliteit diende het Waterproject als ordening voor de stedelijke groei en verfraaiing van de omgeving. De wandeling loopt door de oudste buitenwijken van Rotterdam.

En zo kwamen wij op drie achtereenvolgende dagen op plekken vlakbij Delft waar we nog niet eerder waren geweest.

Alweer thuis

18 juli 2021 Hermieneke Delft, Geschiedenis, Kunst en cultuur, Muziek, Wandelen

Vandaag hadden we in Valkenburg (L) moeten zijn voor het tweede deel van onze wandelvakantie. Vanwege overstromingen is dat geannuleerd en dat is heel erg jammer, maar volkomen begrijpelijk. We gaan even bekijken hoe we deze week verder gaan inrichten. Er valt vast nog wel wat te wandelen vanuit onze luxe B&B in Delft 😀

Gisteren hebben wij de dag deels doorgebracht op de Mookerhei. mijn ouders gingen daar in 1953 een paar dagen op huwelijksreis. Er spookt en meteen weer twee liedjes door mijn hoofd: Jan Klaassen De Trompetter én Op de grote, stille heide. Allebei niet fijn als oorwurm 😫. Maar los daarvan was het een mooie en heuvelachtige wandeling. Een deel ging over het Pieterpad

Overal rondom Nijmegen kom je de Tweede Wereldoorlog tegen. Veel borden met foto’s en een stukje geschiedenis. En dat blijft indrukwekkend. Wij kunnen daar nu in vrijheid lopen dankzij al die jonge soldaten die dat met hun leven hebben moeten bekopen.

De tocht eindigde in Molenbeek. Daar pakten we de Arrivatrein naar Nijmegen. Onze rugzakken waren er ook veilig aangekomen.

Vandaag nog een bezoekje aan het Valkhof, een museum waarin de Romeinse geschiedenis van Nijmegen tentoongesteld wordt. Er was ook een interessante tijdelijke tentoonstelling over de pestepi- en pandemieën. In deze tijd extra indrukwekkend. En ook in de 14e eeuw waren er al complottheorie om de pest te verklaren. De mensheid is nog niet veel opgeschoten als je het goed bekijkt,

Nijmegen – Berg en Dal

15 juli 2021 Hermieneke Muziek, Wandelen

De eerste echte wandeldag van onze vakantie! Gisteren telt niet helemaal mee, dat was vooral een reisdag. Aangekomen in Nijmegen hebben we een stadswandeling gemaakt met uitbreiding langs de Waal. Maar dat was toch vooral een beetje inlopen.

De weerberichten deden het ergste vermoeden. En telkens als ik wakker werd, hoorde ik de regen tegen het raam kletteren. Maar tot mijn verbazing was het vanmorgen droog. En eigenlijk bleef dat de hele dag zo. Af en toe een beetje gespetter en één keer een echte bui. Gelukkig was dat rond lunchtijd, dus een goed moment om even te schuilen en een omelet te eten.

De enige beperking was dat we niet door de uiterwaarden konden lopen. Die stonden redelijk blank. Dan maar over de dijk, ook mooi.

Een paar plaatjes voor een indruk van het landschap. Inmiddels zitten we in Berg en Dal in een hotel. En zing ik steeds over de postkoets die door berg en dal gaat.

Radman

11 juli 2021 Hermieneke Delft, Kunst en cultuur

Vorige maand zag ik op een zondag een bericht van Theater de Veste langskomen dat er datzelfde weekeind van vrijdag t/m zondag een reuzenrad op de Markt stond waar je een voorstelling in kan meemaken. Zelf noemen ze het een theaterbeleving. Het ging om Radman, van Het Zuidelijk Toneel in samenwerking met Schippers&VanGucht.

Niet geaarzeld, kaartjes gekocht en een uurtje later naar de Markt. Hè, waar is dat reuzenrad dan?? Kaartjes op de telefoon tevoorschijn gehaald: “Oooh, het weekeind van 9 t/m 11 juli pas.” Teleurgesteld hebben we toen maar op de Markt in het zonnetje geluncht. Maar wat in het vat zit, verzuurd niet, dus vandaag gingen we in de herkansing.

Ik ga er niet te veel over zeggen, maar het was een bijzonder half uurtje! Heel langzaam draait het rad en ga je in je gondeltje omhoog en weer omlaag. Uiteraard een prachtig uitzicht. En op de koptelefoon spreekt het reuzenrad alias Radman tot je. Hoe meer je in het verhaal meegaat, hoe mooier de beleving (om dat toch dat jeuk woord maar te gebruiken). Als Radman nog bij jou in buurt komt: een aanrader!

Hansken de olifant

6 juli 2021 Hermieneke Beestenboel, Eten en drinken, Kunst en cultuur

Afgelopen zondag vierden wij dat we al 35 jaar een leuk stel zijn. Daarvoor waren we al 4 jaar nog-geen-stel, dus volgend jaar alweer ons 40-jarig jubileum. Maar zo ver is het nog niet.

Met een paracetamol in de mik omdat ik mij nog wat appelig voelde na de heftige bijwerkingen van de 2e prik vrijdag, was ik gelukkig fit genoeg om uit eten te gaan. We hadden een tafeltje gereserveerd bij Elea in Rijswijk. In de Herenstraat zagen wij voor het eerst een bankje met zes olifanten. Huh, stond dat er al eerder en waren we daar steeds aan voorbijgelopen? Of was het nieuw?

Het bleek gloednieuw te zijn. Bij de koffie na het eten kregen we er uitleg over. Het is een waar gebeurd verhaal. Hansken was een olifant (dat dachten we al) die in de 17e eeuw door Europa reisde. Zij is in 1630 in Ceylon geboren en overleed in 1655 in Florence. Nog piepjonge voor een olifant. Ze werd tijdens haar leven door diverse kunstenaars vastgelegd, waaronder Rembrandt van Rijn en Stefano della Bella.

Hansken werd in 1632 naar Holland verscheept door de VOC vanuit Batavia. Ze werd cadeau gedaan aan de stadhouder Frederik Hendrik van Oranje, die om enkele exotische dieren had verzocht. De eerste poging om een olifant naar de stadhouder te zenden was mislukt. Dit schip verging toen er brand uitbrak aan boord. In 1633 kwam Hansken aan, tegelijkertijd met onder andere een luipaard en een hert. Na een verblijf in Rijswijk in het paleis van de stadhouder werd zij een paar keer doorverkocht. Kennelijk was de stadhouder toch niet zo blij met haar.

Met een van haar latere eigenaars trok zij langs kermissen in Europa. Hansken kon diverse kunstjes, zoals het afvuren van een pistool, het optillen van haar voorste poten, het maken van een buiging, het zwaaien met een sabel en het afnemen van een hoed. De populairste waren de kunstjes waarbij het publiek bij betrokken werd. Zo kon Hansken een vermeende dief in het publiek aanwijzen en ontmaskeren.

Ze kwam nog met regelmaat terug in Nederland, maar reisde uiteindelijk via Denemarken, Duitsland en Zwitserland naar Italië. Daar stierf zij waarschijnlijk aan een infectie. Het goede nieuws is dat haar skelet nog te zien in Florence in het Museo della Specola. Wij gaan haar daar zeker opzoeken zodra we weer in Florence zijn.

De winkeliersvereniging Oud-Rijswijk besloot Hansken op een andere manier te eren namelijk met een bankje en een koekblik. Bij Elea komen daar de friandises bij de koffie in. Je kan het slechter treffen als dode olifant.