Hamburg

Afgelopen weekeind gingen we, enigszins verlaat, op bezoek bij vriendin B. in Hamburg. Eigenlijk was dat al in juni gepland, maar toen werd Ouranos na een kiesoperatie erg ziek en durfden we niet weg. In plaats van in Hamburg brachten wij een deel van het weekeind bij de dierenarts in Rijswijk door. Gelukkig is hij weer opgeknapt en gingen wij in de herkansing.

Het werd een reis met hindernissen. De Deutsche Bahn had te kampen met kapotte treinstellen en veel treinen liepen behoorlijke vertragingen op. Zo ook onze laatste etappe van Osnabrück naar Hamburg, ruim een uur vertraagd. Ik verklap alvast dat het op de terugweg niet beter ging.

Maar goed, toen we er eenmaal waren, hadden we een supergezellig weekeind. Lekker tapas gegeten in een knus restaurant en vooral gezellig bijgepraat. Zondag eerst de traditionele champagnebrunch en daarna zijn we naar het centrum gegaan voor wat sightseeing bij de Elbe.

Onder de Elbe is in 1911 de Old Elbe Tunnel of St Pauli Elbe Tunnel geopend, een tunnel voor voetgangers en fietsers. Destijds een technisch vernuft!

De tunnel is aan beide kanten versierd met terracotta ornamenten die allemaal iets met de Elbe te maken hebben. Veel vissen en krabben, maar ook ratten versieren de wanden. Er zijn grote liften waar je met tientallen fietsen tegelijk in kunt, maar er is ook een indrukwekkend trappenhuis. Kortom, de moeite van een bezoekje waard!

Na afloop nog even langs de Alster wandelen en het vakantiegevoel was compleet.

Valkenburg

We zijn alweer anderhalve week thuis maar ik was nog niet aan een vakantieverslagje toegekomen. De week startte in Valkenburg, dus laat ik daar dan ook maar mee beginnen.

Vorig jaar was deze vakantie al gepland, maar toen was Valkenburg opeens weggespoeld (klikkerdeklik voor een verslag). Dit jaar deden we een hernieuwde poging. Ik wil niet te onaardig doen, maar van mij had Valkenburg weggespoeld mogen blijven. Wat een verschrikkelijke toeristische toestand. Om ons voorzichtig een beetje aan te passen hebben wij ons per stoeltjeslift de berg op bewogen (jeugdsentiment!), maar verder kostte het moeite om iets positiefs te ontdekken. Gelukkig bleek zich net buiten de toeristische loop er een heerlijk terras te bevinden langs de Geul, dus er was uiteindelijk ook een lichtpuntje.

Een persoonlijk hoogtepuntje (tevens alweer jeugdsentiment) was het bezoek aan de Pastoor Sartonstraat. Het precieze huisnummer wist ik na al die jaren niet meer, maar hier woonde de onvolprezen Irmgard Smits. Als meisje schreef zij een boek over het jaar dat zij met tbc in een sanatorium doorbracht (Blijf lachen Irmgard!) en wat was ik jaloers op haar.

Acuut bevangen door een vorm van longtuberculose

Na de rondwandeling van 5 dagen eindigden we weer in Valkenburg. Toen op de laatste dag zowel het museum als de fluweelgrot die wij wilden bezoeken gesloten waren, was de maat vol. We namen de eerstvolgende trein terug naar huis. Oost west thuis best 🙂