Pinksterwandeling

Delftse Hout, Bieslandse Bos, Balijbos : wat een overdaad aan natuur rondom ons stadje 😀. We probeerden vandaag de Populierenroute te lopen. 10 kilometer zonder na te denken, want gewoon de blauwe paaltjes volgen.

Het was meer een populierenpluisroute, want overal waar je keek zag je pluisjes van de bomen rondwaaien. En als het niet zo warm was, had ik beslist gedacht dat er her en der een pak sneeuw lag. Jammer genoeg is dat op de foto’s nooit zo mooi te zien als in werkelijkheid.

Helaas zijn we halverwege zonder dat nadenken toch de route en de blauwe paaltjes kwijtgeraakt. Maar ook zonder dat was het een mooie wandeling en hebben we net de 10 kilometer aangetikt 😀.

Raar beest

Vandaag weer een wandeling door de Delftse Hout. En opeens zag ik achter een hek een houten beest. Het leek eerst net een een vis, maar hij bleek pootjes te hebben. En rare schubben. en ik denk dat hij op vliegjes zat te jagen met zijn bek open. Zodra er een beestje in zou vliegen: KLAP, DICHT. Jammie!

En nu ben ik op zoek naar wie dit heeft gemaakt en of er nog meer zijn. Maar Google biedt deze keer geen kant-en-klare oplossing. Dus voorlopig blijft het een mysterie.

Vestje

Een paar maanden jaren geleden kocht ik bij Knotten, een superleuke winkel, een breipakket met alle ingrediënten om een grappig vestje te maken. Ik kan jullie nu verheugd mededelen dat het zo goed als klaar is.

Nog even in elkaar zetten en een boordje langs de randen breien. Dat laatste gaat er niet van komen, want mijn laatste bolletje garen is totaal in de war geraakt. En met al mijn geduld lukt het mij toch niet om het uit de knoop te halen. Het in elkaar zetten vraagt ook nogal wat geduld. Het garen dat er echt heel leuk uitziet, is een totale wanhoop om mee te werken. Het pluist, het trekt grote lussen waar het niet moet en ik heb al mijn zelfbeheersing nodig om het niet alsnog in een hoek te gooien. Voorlopig is het slechts een hoopje kleur op tafel. Om mijn goede humeur te behouden werk ik er niet te lang achter elkaar aan 😀.

Warboeltje

Het goede nieuws is dat ik nu wel weer verder kan met de regenboogdeken die ik aan het haken ben. Voor een vriendin die een leuk haakpakketje had gekocht (niet bij Knotten) en toen ontdekte dat ze helemaal niet kan haken.

Thuis uit eten

De afgelopen weken hebben wij regelmatig eten besteld bij de restaurants waar we – normaal gesproken – vaak gaan eten. Het mes snijdt aan twee kanten: wij blij en zij hopelijk niet failliet.

Nu het einde van de horecasluiting in zicht is, neem ik aan dat zij weer gaan stoppen met maaltijden thuisbezorgen. Vandaar dat wij dit weekeind nog even onze slag slaan.

Vanavond dineren wij van Le vieux Jean. Een klein maar fijn restaurantje aan de voet van de Oude Jan, onze oude kerk met de scheefstaande toren. Ik zal proberen de tafel een beetje in stijl te dekken, hoewel ik mijn laatste stoffen tafelkleed al lang geleden heb weggedaan. Een mooie loper dan maar met bijpassende servetten 🙂

Zaterdag halen we een maaltijd op bij Einstein. Ons favoriete restaurant, ook voor feesten erg aan te bevelen. Minder formeel, dus een placemat volstaat.

Al met al leuke culinaire vooruitzichten, maar ik zal toch ook heel blij zijn als we weer eens gewoon in de ruime tuin van Einstein kunnen eten. Zonnetje erbij en het lijkt wel vakantie. Ik kijk er naar uit!

Wandelen

Sinds de corona-lockdown ben ik meer gaan wandelen. Dat is helemaal geen straf, zo heb ik bijvoorbeeld de Delftse Hout herontdekt. Ik heb inmiddels een paar vaste rondjes waarvan ik weet hoe lang ze duren. De Bruggenloop (van Emie gejat), die duurt ongeveer 20 minuten en dat past dus precies in mijn lunchpauze, een rondje om de bomenwijk heen (30 minuten) en een aantal wandelingen in die Delftse Hout. Die laatste variëren van één tot twee uur. En tenslotte zijn er nog de wandelingen langs de Vliet of het kanaal. Vanaf huis kan je twee kanten op en als je alsmaar doorstiefelt kom je vanzelf in Rotterdam of in Leiden. Maar je kunt natuurlijk ook eerder teruggaan (uiteraard aan de andere kant van het water). Alle wandelingen hebben hun eigen varianten, want het is best saai als je elke keer precies hetzelfde rondje loopt.

Tot zo ver de inleiding. Vandaag liep ik rondje bomenwijk. Een paar weken (of maanden?) geleden werd het troosteloze, plastic speeltuintje waar ik altijd langskom,  afgebroken. Hoewel superlelijk toch sneu voor de kindjes daar. Maar gelukkig trok de gemeente de portemonnee en bouwde een hartstikke leuk houten klimding. Er kwam een kampvuurplaats bij en wat onduidelijke houten stammetjes. Helemaal leuk. Maar wie schetst mijn verbazing toen ik er laatst weer liep en het spuuglelijke plastic gewoon weer teruggezet was! Gelukkig was het hout ook gebleven, maar wat een contrast!

Het leukste is trouwens de grote paal met ooievaarsnest. Ik zie er regelmatig twee ooievaars rondscharrelen, dus ik hoop dat zij hun intrek gaan nemen in dat speciaal voor hen opgetrokken nest!

Berichten van zolder

Op zolder heb ik een poppenhuis en een tafereeltjeskast. Hoe dat zo is gekomen, is een heel verhaal. Dat komt misschien nog wel eens.

Ik heb heel lang nagedacht wat ik er eigenlijk precies mee wil, maar uiteindelijk is het poppenhuis een sprookjeshuis geworden en het tafereeltjeskastje een euthanasiekliniek. Tere zieltjes moeten niet verder lezen.

In tijden van COVID-19 zijn dokter Bob en zuster Euthanasia van de kliniek ‘In den Zevende Hemel’ overgeplaatst naar een hospice, genaamd ‘Coronahel’ (ik waarschuwde toch!).

Hier verzorgen zij Dora van Houten, 90+ en absoluut dor hout. Jammer genoeg moeten zij het al 2 maanden zonder beschermende materialen doen, maar ik heb eindelijk de hand weten te leggen op een setje handschoenen en mondkapjes! Hopelijk worden ze snel bezorgd!