Werk

Huis van Delft (2)

Hermieneke Delft, Kunst en cultuur, Werk

Gisteren was de zomerborrel van Delft Marketing (waar de VVV-winkel onder valt. Voorafgaand daaraan kregen we een rondleiding door het Huis van Delft, waar ik al eerder over schreef. Toen (in 2021 nota bene) kon ik nog niet vermoeden dat dat mijn toekomstige werkplek zou worden (en ook niet dat het nog zo eindeloos lang zou duren). Maar na de zomer is dan zo ver: we gaan als VVV verhuizen van de stationshal naar het Huis van Delft. Onze toekomstige ruimte is dan klaar, dus die planning lijkt reëel. Het hele gebouw moet in elk geval begin 2026 gereed zijn.

Wij komen in het midden van het gebouw met aan de linker- en de rechterkant de Innovation Gallery. Ik citeer nog maar eens de website:  Het unieke van de Innovation Gallery is dat iedereen welkom is, de ruimte is vrij toegankelijk, en biedt – ook door de organisatie van educatie-projecten – de bezoekers een interessante inkijk in de wereld van wetenschap, technologie en kunst. Zo ontstaat er een Huiskamer in Huis van Delft, waar Delftenaren en bezoekers aan de stad welkom zijn. Ik voeg hier aan toe, dat de ingang van de VVV tevens de ingang van de Innovation Gallery is. Wij rekenen dus op veel bezoekers, niet alleen toeristen, maar ook Delftenaren.

Links en rechts komen twee ruimtes met een verschillend thema. Links ligt de nadruk op Delfts Blauw met het enorme kunstwerk van Job Smeets waarin de Canon van Delft wordt verbeeld. Het bestaat uit tegels voornamelijk in Delfts blauw en bedekt een oppervlakte van ruim 2.000 vierkante meter. Hoe langer je ernaar kijkt, hoe meer je ziet. Werkelijk prachtig! Op de website van het Huis van Delft zie je er een foto van, maar die durf ik hier niet te plaatsen vanwege copyrights. Rechts van de VVV-ruimte  komt band met het huis van Oranje aan bod. Hoe dat er precies uit komt te zien, is mij nog niet duidelijk, want dat was nog een redelijke bouwplaats. Ook het Auditorium daar weer naast is nog niet klaar. Het wordt wel een mooie plek voor voorstellingen.

In het midden komen wij van de VVV. We krijgen tien keer zo veel ruimte als we nu hebben, wat zal dat heerlijk zijn! Hopelijk ook minder OV-vragen, als we duidelijk los staan van het station. Het zal nog wel even flink buffelen zijn voordat we echt verhuisd zijn, maar ik geloof wel dat we er allemaal heel veel zin in hebben.

En ook belangrijk: de zomerborrel bij De Gist was heel gezellig!

Wandelen in Delft

Hermieneke Delft, Wandelen, Werk

Nu ik als promotor voor Delft ben aangesteld, mag ik Delft nog beter leren kennen. Vanuit het VVV bezoek ik de highlights en dat is verrassend leerzaam. Een paar weken geleden sloten collega M en ik aan bij een stadswandeling met Gildegids A. Wij bleken de enige aangemelden te zijn, dus A. kon helemaal los gaan. Wij hadden al wat basiskennis, dus zij dook meteen de diepte in. Superleuk en -leerzaam!

Afgelopen maandag was het Ambassadeursdag. Dat is een jaarlijks terugkerende dag georganiseerd door Delft Marketing om de mensen die in de toeristenbranche werken bij elkaar te brengen en iets te vertellen over de plannen voor de komende tijd. We begonnen met een stadswandeling. Deze keer liep ik mee met Gildegids J. die tevens mijn VVV-collega is. En ook J. kreeg het voor elkaar om mij weer nieuwe dingen te laten zien!

Na de wandeling was er een informatief gedeelte en een kleine quiz om te testen of we opgelet hadden tijdens de wandeling. Daarna kwam er een heerlijke en overdadige lunch, prima verzorgd door het Postkantoor. 

Ik had een leuke maandagochtend en voor jullie had ik er een paar foto’s bij willen plaatsen uit de Beeldbank van Delft Marketing. Maar een account maken is daar nog niet gelukt, dus ik hou het bij één zelfgemaakte foto van de Waag.

Reclamemaker Delft

Hermieneke Delft, Kunst en cultuur, Werk

Sinds kort heb ik er een vrijwilligersbaan bij. Een ochtend in de week sta ik achter de balie bij het VVV van Delft in het station. Ik wijs mensen de weg naar het centrum, geef ze een plattegrond en tips mee en hoop dat zij Delft net zo leuk vinden als ik.

Bij het inwerkprogramma horen bezoekjes aan de toeristische hoogtepunten van de stad. Omdat ik min of meer tegelijk met collega M ben begonnen, leggen wij die bezoekjes ook samen af. Wel zo gezellig. Gisteren waren wij in het Vermeer Centrum en in de Oude Kerk. Het Vermeer Centrum geeft een prachtig overzicht van de werken van Vermeer. Er zijn maar weinig van zijn schilderijen over en van de 37 resterende werken zijn er slechts zeven in Nederland en nul-komma-nul in Delft. Maar in het Vermeer Centrum zijn wel replica’s van alle 37 werken. Zij hangen in chronologische volgorde en zijn op ware grootte. Als je ze zo allemaal achter elkaar ziet hangen, valt opeens pas goed op dat hij steeds dezelfde kamer schildert met hetzelfde raam waar het licht zo prachtig doorheen valt. Dat zijn vrouwen vaak hetzelfde geelgouden kleedje aan hebben met de bontrand, wist ik dan weer wel.

In de Oude Kerk was het vooral heel koud. Daarnaast konden we nog de muurschildering zien, die achter het monument van Piet Hein tevoorschijn was gekomen tijdens de renovatie van dit monument. Leuk om te zien, want straks – na de renovatie – verdwijnt de schildering er weer achter. Verder was er een tentoonstelling “Het had gekund” over Johannes Vermeer en Antonie van Leeuwenhoek. Zij zijn tijd- en stadgenoten, in hetzelfde jaar geboren in Delft en zij woonden bij elkaar in de buurt. De expositie gaat ervanuit dat zij boezemvrienden waren, waar volgens mij historisch totaal geen enkele aanwijzing voor is. Het was (in mijn ogen) ook een beetje een kinderachtige tentoonstelling met tekeningen van beide heren (te modern) en dialogen (te popiejopie). Dat gecombineerd met het feit dat zij elkaar waarschijnlijk amper kenden, maakte het voor mij een bevreemdende ervaring.

Gelukkig was het mooi weer en konden we op een zonnig terrasje weer warm worden en even bijkomen van alle indrukken, Toerist in eigen stad: het valt niet altijd mee.

Nieuwe plannen

Hermieneke Actueel, Werk, Woordwijs

De laatste theeles was afgelopen vrijdag en het bezoek aan de Lakenhal is ook achter de rug. Ik heb enorm genoten van de twee heel verschillende, maar beide interessante cursussen. In het najaar is er vast wel weer wat te kiezen als vervolg.

Gelukkig val ik niet in een zwart gat. Naast diverse uitstapjes met vrienden en bekenden ga ik beginnen als vrijwilliger bij Onze Taal. Er start een nieuw project met 10 vrijwilligers, die de rol van taaladviseur op zich nemen. Vorige week maandag was de eerste bijeenkomst om kennis te maken met de medewerkers en met de andere vrijwilligers. Het idee is dat de betaalde taaladviseurs (mooie woordcombinatie) meer tijd krijgen voor andere taken, doordat de vrijwillige taaladviseurs een deel van hun werkzaamheden overnemen. Wij gaan vragen over taal beantwoorden via telefoon, mail en WhatsApp. Het lijkt een beetje op voorlichter bij de Hartstichting, maar dan met een heel ander soort vragen.

Hoewel ik altijd in mijn werk met begrijpelijke taal, schrijven en voorlichting bezig ben geweest, heb ik geen taalkundige opleiding. Maar niet getreurd, ik ga het vast allemaal wel leren en (heel belangrijk) er staan allerlei naslagwerken tot mijn beschikking. Bovendien kijkt er voorlopig nog een extra paar ogen mee voordat mijn adviezen de wijde wereld ingaan. Ik heb er zin in!

Feestje

Hermieneke Werk

Gisteren was het precies 60 jaar geleden dat de Hartstichting werd opgericht. Reden voor een feestje en ik mocht ook komen als introducé.

Het feest vond plaats in een partycentrum vlakbij het kantoor. Het voelde even alsof ik naar m’n werk ging, maar dat is wel een beetje vreemd om 17 uur ’s middags.

Bij binnenkomst zag ik meteen allemaal bekende gezichten. Nou ja, voor zo ver dat mogelijk is, want ik heb eigenlijk nogal moeite om gezichten te herkennen. Daar zal ik nog een keer een ander blogje aan wijden.
Omdat iedereen een introducé had mogen uitnodigen, waren er ook veel onbekende gezichten (meest partners) en gezichten van vroeger (oud-werknemers zoals ik). Er was een quiz (hilarisch en dramatisch geëindigd op de 26e plaats met 38 teams), er was een buffet (heerlijk, je kon kiezen of combineren uit vier verschillende keukens), er was een fotograaf die groepsfoto’s maakte en de foto’s werden dan als koelkastmagneet afgeleverd: superleuk, ik heb in drie verschillende groepjes gefigureerd (mooie herinnering!) en er was muziek (veel te hard om bij te praten en veel te modern om op te dansen: minpuntje).

Alles bij elkaar was het een gezellige avond en was ik blij met de uitnodiging. Op naar de volgende 60 jaar, want er is nog veel werk te doen.

In de VUT

Hermieneke Actueel, Hobby's, Werk

Twee weken geleden plaatste ik onderstaand bericht op Workplace (het interne Facebook van de Hartstichting) en afgelopen donderdag was mijn afscheidsborrel.

Ik ben met VUT, ook al bestaat dat al jaren niet meer. Vervroegde uittreding kan je ook gewoon zonder officiële regeling doen. Een kwestie van een ontslagmailtje sturen.

Ik kan trouwens iedereen aanraden om afscheid te nemen, want je hoort enorm veel aardige dingen over jezelf. Omdat mijn collega’s bang waren dat ik toch niet genoeg hobby’s heb, kreeg ik een boekje vol met tips. Daarmee kan ik nog jaren vooruit, dus vooralsnog heb ik totaal geen spijt.

Van alles en nog wat

Hermieneke Uitstapjes, Vrienden, Wandelen, Werk

Wat een lekker weer de laatste week. Daar heb ik flink van geprofiteerd met diverse uitstapjes. De eerste was op 26 april met een aantal (ex-)collega’s. Na lange tijd pakten we het Stappen en happen weer op. Dat betekent na werktijd een wandeling van anderhalf tot twee uur met na afloop samen eten in een restaurant. Deze keer hadden we Den Haag uitgekozen en na een redelijk beknopte wandeling door het Haagse Bos eindigden we bij een Indiaas restaurant. Zoals altijd was het gezellig. Het wordt steeds meer een reünie, deze keer met drie ex-collega’s die inmiddels elders werken of met pensioen zijn en drie collega’s die nog wel bij de Hartstichting werken. Maar de draad wordt even gemakkelijk weer opgepakt en we hadden het heel gezellig. Meteen voor de volgende twee maanden nieuwe afspraken geprikt 😀

Zaterdag ploggen met vriendin L in Leiden. Gezellig en goed voor de omgeving 😀. Uiteraard ook tijd uitgetrokken voor een lunch op een zonnig terras. Jammer wel dat sommige zure dames ons op minuscule papiertjes meenden te moeten wijzen, die wij nog moesten opprikken. Vriendin L zei pinnig: “Dat kunt u zelf ook oprapen.” Maar dat kon kennelijk niet, want het was niet hun afval. Nee, alsof het wel ons afval is 😛. Later bedachten we dat de dames waarschijnlijk meenden ons een enorme dienst te bewijzen met hun aanwijzing. En waarschijnlijk dachten ze ook dat we een taakstraf hadden. In elk geval keken ze zo.

Zondag met Pieter 17 kilometers op de wandelteller gezet. Eerst een stuk stadswandeling door Dordrecht, daarna met de waterbus door naar Zwijndrecht. Daar gewandeld door een prachtig natuurgebied. We mochten niet overal lopen omdat er gebroed werd, maar dat was niet erg. Genoeg mooie paadjes over. Langs Kijfhoek, een groot rangeerterrein van de NS weer terug naar station Zwijndrecht en naar huis. Prachtige dag, rood verbrand in de nek 😱

En vandaag moest ik mijn vrije dinsdag weer vieren. Dat deed ik samen met vriendin K te beginnen in Clingendaal. Vanuit verschillende kanten kwamen we daar aan op de fiets. Toen we elkaar uiteindelijk gevonden hadden, bewonderen we de Japanse tuin waar het enorm druk was. Logisch want die tuin is maar zes weken per jaar open. In park Clingendaal was het een stuk rustiger. Na een rondje wandelen was het tijd voor een lunch (uiteraard…). Na een heerlijk fietstochtje – het weer was echt veel aangenamer dan voorspeld, ik had voor niks een dikke sjaal en handschoenen meegenomen – kwam ik helemaal uitgerust en klaar voor de rest van de week weer thuis.

In de Japanse tuin

Vrije dinsdag

Hermieneke Actueel, Delft, Wandelen, Werk

Sinds 1 april (en het is geen grap) ben ik minder uren gaan werken. Na een eindeloze wisseling van uren – ik werk nu ruim 13 jaar bij de Hartstichting en ben voor de 6e keer van aantal uren gewisseld – ben ik nu aanbeland bij 24 uur per week. Wat heerlijk! Vandaag was mijn eerste vrije dinsdag.

Ik had dus geen idee wat ik met die zee van tijd aanmoest. Nou ja, dat is natuurlijk niet waar, maar waar zou ik eens mee beginnen? Eerst lekker uitgeslapen, toen op mijn gemak koffie gedronken en met de poes gekroeld. Totdat die ging spugen (waarvoor hij gelukkig eerst naar de keuken holde). Toen dat was opgeruimd, was ik alweer moe en aan koffie toe. Omdat ik mijn plan om naar een borduurwinkel in Leiden te gaan moest uitstellen vanwege dat akelige treinongeluk bij Voorschoten, heb ik eerst maar eens een bezoek aan de kapper gebracht. Dat was ook wel weer nodig!

’s Middags van het mooie weer geprofiteerd en een flinke wandeling door de Delftse Hout gemaakt. Dat smaakte vooral naar meer zonnige dagen en leuke wandelroutes.

Ik kan er wel aan wennen, zo’n vrije dinsdag elke week.

Nieuwe fiets

Hermieneke Actueel, Delft, Huis, tuin en keuken, Werk

Omdat mijn fiets altijd buiten staat, slijt hij nogal. En nu ik niet meer verder dan 10 minuten van huis durf, bang dat mijn fiets onder mijn gewicht zal instorten, werd het tijd voor een nieuwe.

Kritisch als ik ben viel de dichtstbijzijnde fietsenwinkel af (te onaardige eigenaar). De twee andere fietsenwinkels om de hoek bestaan niet meer, dus het werd een tocht naar de andere kant van het spoor 😱.

Dat was een goed idee. Een grote winkel met heel veel keuze en een aardige verkoper. Ik heb drie proefritjes gemaakt en gelukkig fietste de mooiste fiets ook het lekkerst. Toen bleek dat het twee weken ging duren voordat hij rijklaar zou zijn. Teleurgesteld zei ik dat ik hem eigenlijk komend weekeind nodig heb en tot mijn vreugde werd ik gisteren al gebeld dat hij klaarstond!

Net heb ik hem opgehaald. Nog een groot hangslot aangeschaft en nieuwe fietstassen besteld. Die laatste komen eind van de week. En dan ben ik dus voor de 3000e keer klaar om elke dag naar mijn werk te fietsen…..

Is het geen plaatje?

Mijn wekker

Hermieneke Delft, Huis, tuin en keuken, Muziek, Vakantie, Werk

Eeuwen geleden beloofde ik vriendin L dat ik tekst en uitleg zou geven over mijn wekker (teruglezend moet dat op FB zijn geweest, in het oude blogje beloof ik het min of meer aan Emie en Aleida). In elk geval: belofte maakt schuld.

Mijn wekker is dus elke dag een ander liedje. Het fijne daarvan is dat ik meteen weet welke dag het is. En om dat laatste nog iets gemakkelijker te maken, moet het liedje van de dag de naam van die dag in zijn titel of in de eerste zin hebben. Daar komen ze dan.

Maandag

Dinsdag

Ik heb ook een versie van de Rolling Stones, die is ook mooi. Af en toe wissel ik.

Woensdag

Dit prachtige liedje begint met de zin:

“Wednesday morning at five o’clock
As the day begins”

Bij mij gaat de wekker gelukkig iets later…

Donderdag

Ik heb de versie zonder de intro. Dus die begint meteen met:

“All of my life I’ve tried so hard
Doing my best with what I had”

Vrijdag

Na donderdag wel een saaie titel, maar het liedje is geweldig.

Zaterdag

Wel een beetje bruut wakker worden, maar gelukkig is het weekeind.

Zondag

En dan begint het allemaal weer opnieuw. Behalve in de vakantie, dan kies ik meestal voor een heel ander liedje dat elke dag weer zegt dat het vakantie is. Maar het hoeft niet per se over vakantie te gaan. Hoewel dat ook wel grappig zou zijn. Ik ga er eens over denken. Misschien deze: “Veertien dagen, het leek een week!”