Gisteren was het heerlijk wandelweer, dus wij gingen op pad in Rotterdam. Nadat ik 2 wandelingen had afgekeurd, de ene omdat hij op een parkeerplaats in Barendrecht startte en de andere omdat er geen horeca onderweg was én het pontje niet vaart op zaterdag, werd het een Groene Wissel uit de WandelZapp (een enorm fijne wandelapp, gratis tip voor wandelliefhebbers).

Eerst door de stad met veel boten en bruggen. Altijd mooi en mijn Rotterdamse hart sprong op.

Daarna werd ik keihard geraakt door een monument bij de plaats waar vroeger Loods 24 had gestaan en van waaruit in 1942 en 1943 Joodse kinderen tussen 1 maand en 12 jaar zijn gedeporteerd en later in Auschwitz of Sobibor zijn vermoord. Een monument met 686 namen met de leeftijden van de kinderen waarvan deze gegevens bekend zijn. En een onbeschreven plaat om de kinderen die niet bij naam bekend zijn te eren. Op de platen met namen en leeftijden zijn ook bloemen aangebracht. Heel indrukwekkend en ik had het nooit eerder gezien.

Langs het Entrepotgebouw met een beeld van Lodewijk Pincoffs, een Rotterdamse havenbaron (1827-1911) die volgens het bordje bij zijn beeltenis “so much glory” verwachtte, maar slechts “so much shame” kreeg. Geen idee waarom dat was, maar hij is er niet jong door gestorven. Wikipedia leert mij dat hij valsheid in geschriften en bankbreuk heeft gepleegd, dus helemaal onterecht is al die schande kennelijk niet.

De wandeling ging verder. Langs de Hef, de oude spoorbrug (volledige naam: Koningshavenbrug) die overbodig werd dankzij de Willemsspoortunnel in 1993. Het is nu een Rijksmonument. Vlakbij troffen we een mooi stukje nieuwe kunst in een verwaarloosd groenstrookje.

Via het mooie Kralingen (waar ik een prachtig huis te koop spotte, net buiten budget) liepen wij door naar de Kralingse Plas. De route leidde ons er helemaal omheen waarna we terugliepen naar het station. Met 18 kilometer in de benen was dat ook wel weer fijn!