Dinsdag ging ik met een paar oud-collega’s naar de film. Vorig jaar is er naast het kantoor van de Hartstichting een Pathébioscoop geopend (eindelijk is een van de in 2012 beloofde terrasjes gerealiseerd, jammer dat ik weg ben) met daarin een Berenrestaurant. Eerst dus een hapje eten met vier collega’s en daarna – met nog maar de helft – door naar de film.
Eten bij De Beren is altijd een wat aparte ervaring. Zo ontbreekt de groente vrijwel geheel en krijg je voorafgaand aan de gerechten een soort pepermuntjes in een plastic verpakking. De bedoeling is om heel hard in het midden te drukken, zodat er binnenin van alles openspringt. Je eindigt dan met een natte tissue waarmee je je handen kunt verfrissen 😱. Erg goed voor de plastic soep zullen we maar zeggen.
P en ik hadden kipsaté gekozen en daar bleek je een paar sportsokken van De Beren bij de krijgen. Ook heel apart!
Daarna de bioscoop in. Alweer P had haar ING-punten ingezet om korting op het kaartje te krijgen. Aangezien ik jaren geleden uit woede de ING had opgezegd (iets met graaiende managers), wilde ik al de hoofdprijs betalen. Maar Q had ook nog duizenden ING-punten, zodoende kunnen wij samen nog jaren elke week met korting naar de film. Het jongetje bij de kassa was supergeduldig, want het duurde wel even voordat Q de punten had gevonden en op haar telefoon had geladen.
De stoelen in de zaal waren bijzonder luxueus. P lag horizontaal en had de beensteunen ook helemaal uitgeklapt. Het verbaasde mij dat ze niet in slaap viel. Hoewel, de film – It Ends with Us – was niet saai. Het ging namelijk onder andere over huishoudelijk geweld. Ik bleef toch een beetje hangen in de vraag: “Waarom doen mensen toch zo dom?” Nog niet eens vanwege het niet-vluchten-voor-geweld, want dat is op zich een bekend fenomeen dat mensen te lang in een gewelddadige relatie blijven hangen. Nee het ging mij vooral om het verzwijgen van allerlei zaken, die je normaal gesproken in een relatie aan elkaar vertelt. Nou ja, ga de film eventueel gewoon zelf zien. Ik geef een 7, dus dat is prima te doen.
SPOILERALERT
Let vooral op de geboorte van de baby aan het eind van de film. Was voor mij een hoogtepuntje toen die al glibberend, bebloed en betalkt en met zo’n niet-charmante-en-nog-niet-doorgeknipte-navelstreng, door de vader werd bejubeld als “de mooiste baby van de wereld” 😂.