Ouranos

Nieuwe bewoner in de straat

Hermieneke Beestenboel, Delft, Huis, tuin en keuken, Ouranos

Onze straat is bijzonder katrijk. Niet alleen de leukste en liefste kat van de wereld (juist, Ouranos) woont er, maar we hebben ook Bram & Pip, hij een stoere rode kater en zij een ieniemie poesje. Als kittens holden ze al achter elkaar aan door de straat en dat is nooit veranderd. Regelmatig hou ik mijn hart vast als er weer een auto nogal snel aan komt rijden, maar zowel Pip als Bram zijn streetwise genoeg om op tijd opzij te gaan. In de afgelopen jaren zijn ze ook iets bedaarder geworden, maar nog even dol op elkaar. Ze wonen niet in hetzelfde huis, maar ze latten uit overtuiging dat het dan leuker blijft.

Dan hebben we nog Carlotta, een fronsend schildpadpoesje. Het leed van de hele wereld lijkt op haar schouders te drukken. Ouranos was vroeger met haar evenbeeld Belle getrouwd. Jammer genoeg is Carlotta te jong voor hem, want Ouranos valt wel op sombere, tobberige dames.

Verderop in de straat wonen nog veel meer katten, maar die ken ik niet allemaal bij naam. Laatst zag ik dat er weer een straatgenoot bij is gekomen. Ook nog geen naam van bekend. Maar ik vind het wel een schatje.

Klaar voor de grote remake

Hermieneke Delft, Ouranos

Lekker twee dagen ingepakt. Dat ging best langzaam, langzamer dan ik had gedacht in elk geval. Maar het is gelukt, kasten zijn leeg en de dozen gevuld. Morgen nog wat laatste dingetjes regelen en pakken en dan komt dinsdag de verhuizer (als alles goed is) om de spullen op te halen.

Ouranos raakte helemaal ontregeld en vond een fijn plekje om te gaan liggen: in de stoel met de poef er ondersteboven opgezet als afdakje 😀

En zelf stukgekrabd…

Anders dan bij eerdere verbouwingen begaf de stofzuiger het deze keer al voor het begin. Morgen dus maar snel een nieuwe kopen en hopen dat hij iets langer meegaat. Ik weet niet hoe dat komt, maar ik verslijt stofzuigers nog sneller dan schoenen.

Champignon-propellor

Hermieneke Kunst en cultuur, Ouranos

We gingen Ouranos naar zijn vijfsterrenvakantieverblijf in Ypenburg brengen. Hij had er zin in, want hij was sinds vorig jaar september niet meer met vakantie geweest.

Op weg naar zijn bestemming kwamen we langs een nieuw kunstwerk (er werd nog aan geknutseld zelfs) op de kop van de Rijswijkse Landingslaan. Het trok meteen de aandacht en niet alleen door de omvang. Het is een intrigerend tafereel. De titel is Ling Zhi Helicopters.

Op het grasveld staan drie champignon-helicopters van ruim 5 meter hoog als een groep vliegtuigen of planten. Het is eigenlijk een hybride van beide. Ze staan in het verlengde van het kanaal waar van 1936 t/m 1987 het vliegveld Ypenburg lag. Het kunstwerk is ontworpen en gemaakt door Huang Yong Ping, die eind vorig jaar plotseling overleed. Het werk was toen al bijna klaar gelukkig en is voltooid onder toeziend oog van de weduwe, zelf ook kunstenaar.

Ling Zhi is een paddestoel die in China in de bergen en op bomen groeit. In de traditionele Chinese medicijnleer verzekert deze paddestoel je van een lang leven. Helaas gold dat niet voor de kunstenaar, die slechts 65 jaar is geworden.

Ik had geen telefoon bij mij om een foto te maken. Daarom heb ik een beeld van de website van de bewonersvereniging van Leidschenveen gepikt.

Huang Yong Ping met een maquette van het kunstwerk

Zomaar een dinsdag

Hermieneke Delft, Huis, tuin en keuken, Ouranos, Wandelen

Na mijn culinaire vrijdag werd het stil. We moesten uitbuiken. Maar inmiddels is het alweer dinsdag en gaan we vanavond met vriend Bas uit eten. Ja, je moet toch in vorm zien te blijven. En we hebben een inhaalslag te maken van een aantal maanden.

Maar eerst riep onze hartelap Ouranos dat zijn harde brokjes bijna op zijn. Aangezien O op leeftijd is en zijn nieren niet optimaal meer functioneren, betekent dat een loopje naar de dierenarts om eiwitarm voedsel te kopen. Volgens de dierenarts levert hem dat zeker een extra levensjaar op, dus kleine moeite, groot plezier.

Onderweg kwam ik langs het mini-jachthaventje bij de (zuidelijke) Kolk. Altijd gezellig, water en bootjes. Daarna viel mij oog op een wel heel mooie reclame voor Delft op een busje.

En thuisgekomen lagen onze medailles van de Alternatieve Vierdaagse in de brievenbus. Gegraveerd met naam en toenaam en dat we ieder 60 kilometer per dag hebben afgelegd. Oh nee, het was iets minder allemaal. En ook niet gegraveerd. Toch niet gek op zomaar een dinsdag.