Na mijn culinaire vrijdag werd het stil. We moesten uitbuiken. Maar inmiddels is het alweer dinsdag en gaan we vanavond met vriend Bas uit eten. Ja, je moet toch in vorm zien te blijven. En we hebben een inhaalslag te maken van een aantal maanden.
Maar eerst riep onze hartelap Ouranos dat zijn harde brokjes bijna op zijn. Aangezien O op leeftijd is en zijn nieren niet optimaal meer functioneren, betekent dat een loopje naar de dierenarts om eiwitarm voedsel te kopen. Volgens de dierenarts levert hem dat zeker een extra levensjaar op, dus kleine moeite, groot plezier.
Onderweg kwam ik langs het mini-jachthaventje bij de (zuidelijke) Kolk. Altijd gezellig, water en bootjes. Daarna viel mij oog op een wel heel mooie reclame voor Delft op een busje.
En thuisgekomen lagen onze medailles van de Alternatieve Vierdaagse in de brievenbus. Gegraveerd met naam en toenaam en dat we ieder 60 kilometer per dag hebben afgelegd. Oh nee, het was iets minder allemaal. En ook niet gegraveerd. Toch niet gek op zomaar een dinsdag.
Toch aardig, dat je de dierenarts een extra levensjaar bezord hebt…
Tja, het is geen B1-tekst, dus even doordenken.
Elke dag een feestje: jij maakt het helemaal waar!
Ik doe mijn best 😀
Het langere leven van Ouranos heeft heus niet alleen met de juiste brokjes te maken. Het heeft vooral te maken met erg veel kroeltjes en lekker op schootje zitten en elke dag minstens vier keer zeggen dat hij de mooiste, liefste, geweldigste kater van Delft en verre omstreken is.
Hij is nu zo’n beetje een jaar of twaalf, denk ik?
Hou op Wieneke, hij is al zo zelf ingenomen 😺. Hij is in juni 16 geworden, onvoorstelbaar toch?
Neeeeeee! Alweer 16, hoe is het mogelijk?
Veel kroeltjes en op schoot enzo 😺. Het schijnt te werken.