Alternatieve Vierdaagse – laatste dag

27 juli 2020 Hermieneke Wandelen

Het is alweer even geleden, maar afgelopen vrijdag liepen we de laatste etappe van onze Alternatieve Vierdaagse. Om rustig te beginnen gingen we per trein naar Den Haag om bij Bever inkopen te doen. Pieter moest nog een jas hebben en ik was op zoek naar een wandelbroek. Broek was lastig, maar gelukkig vond ik veel andere dingen die echt nodig heb. Waaronder een reuze handig, onmisbaar, liefde-op-het-eerste-gezicht rugzakje.

Daarna was het lunchtijd. Gelukkig wisten we een leuk Italiaans restaurant aan het Noordeinde waar het goed eten is. Ik ben wel meteen genezen van mijn wens om nog eens in Den Haag te gaan wonen. Ondanks de leuke huizen die ik heb gezien. Het is dat ik me niet snel erger (kuch), maar het was vrij dramatisch snobistisch wat daar ook zat te lunchen.

En toen begon de terugreis, want we gingen naar huis wandelen. Omdat de waardeloze prul wandelapp het nu helemaal had begeven, liepen we een beetje in het wildeweg. Eerst hartje Den Haag waar mijn oog natuurlijk toch weer getrokken werd door giraffen in een etalage. Hoewel ik ze al 30 jaar niet meer verzamel, ben ik zeer getraind op vlekken met een lange nek.

De rest van de route was niet echt heel bijzonder. Via Rijswijk en het Wilhelminapark naar Delft. Kort samengevat: lekker gewandeld.

Jeugdfoto’s van mijn moeder

25 juli 2020 Hermieneke Familie

Op haar sterfdag (nu twee jaar geleden) een paar foto’s van mijn moeder. De eerste foto die er van haar is voor zo ver ik weet, samen met haar twee oudere zusjes. Een foto waarop ze een jaar of 16 moet zijn. Dan de eerste foto van ons samen. Nog een vroege gezinsfoto’s zoals gewoonlijk zonder de fotograaf (mijn vader). Omdat goed te maken hun trouwfoto uit 1953. En afsluitend haar laatste kerst.

Morgen een verslagje van de laatste dag van de Alternatieve Vierdaagse.

Alternatieve Vierdaagse – dag 3

24 juli 2020 Hermieneke Delft, Wandelen

Omdat ik een kantoordag had, was het plan dat Pieter zich daar aan het eind van de middag zou melden. De wandeling van de derde dag leidde naar huis. Via de kortste weg is dat 6,5 kilometer, dus er moest een beetje om gelopen worden. Gelukkig had ik tussen de middag al gelunchwandeld met mijn team: rondje rond de plas van Reef, toch al gauw 3 kilometer 😀

De waardeloze wandelapp klapte er dit keer al op het eerste kruispunt bij De Stichting uit, dus we liepen gewoon maar zelfstandig. Een paar woonwijkjes door die ik nog niet gezien had en waar autobezit bijzonder belangrijk is. Getuige de tweede auto die in de voortuin geparkeerd stond. We passeerden een eenzaam bordje van een onbekende gele wandeling, een hart in de Dorpsstraat van Nootdorp en een schattig bruggetje.

Het laaste deel van de tocht was bekend terrein, het vertrouwde Delftse Hout. Langs het schattige huisje waar ik later wil gaan wonen en alweer thuis. Om de kok te ontlasten gingen we eten bij Einstein waar in de gang nog een überschattig fonteintje hangt geknipt voor in dat huisje.

13 kilometer op de teller. Nog één dag te gaan.

22 juli 2020 Hermieneke Delft

Alternatieve Vierdaagse – dag 2

22 juli 2020 Hermieneke Delft, Wandelen

Vandaag meer een stadse route uitgezet. We liepen eerst de Markt over waar het best weer druk is. Een toeristische koets kruiste ons pad.

Daarna naar de andere kant van het spoor en door de Hof Van Delft, een gewilde jaren-30 wijk, naar het Wilhelminapark. Een prachtige, grote treurwilg en twee beelden troffen mijn oog en het oog van de camera.

Onder de Provincialeweg door en langs de aanleunwoningen waar mijn oma – nadat opa was overleden – vanaf eind jaren 70 tot halverwege de jaren 90 heeft gewoond. Jeugdsentiment.

Daarna wat meer naar buiten naar een relatief nieuwe wijk, Harnaschpolder. Voor deze wijk is een aantal bruggen ontworpen met bijzondere leuningen. In de leuningen zijn teksten verwerkt over geschiedenis en landschap. We kwamen ook een paar bankjes tegen met dergelijke teksten.

En toen klapte de wandelapp eruit 😢. Verdwenen de afgelegde 5 kilometer. Gelukkig bleek thuisgekomen dat je de afgelegde afstand ook handmatig kunt invoeren.

Voort ging het langs een landelijk gelegen pad. Zo landelijk dat er een aap in de achtertuin van een van de huizen woont. En natuurlijk liepen we (zonder route inmiddels) ook nog een keertje dood.

Uiteindelijk kwamen we bij het station uit. Op de foto zie je – als je je best doet – het nieuwe station en het oude gebroederlijk naast elkaar. Een zee van bloemen bij het terras van het restaurant dat in het oude stationsgebouw is gevestigd. Wel een verschil met de spuuglelijke letters die aangeven dat er naast het oude en het nieuwe station een studentenhotel is verrezen. En door liepen we naar huis 😀. 10,5 kilometer! Morgen weer.

Alternatieve Vierdaagse – dag 1

21 juli 2020 Hermieneke Delft, Wandelen

De echte Vierdaagse gaat niet door, maar dat vind ik helemaal niet erg. Zoals vriendin N al zei: “Dat is niks voor jou. Veel te massaal.” Liet ze nog buiten beschouwing dat ik echt geen 40 kilometer ga lopen. Per dag. Vier dagen lang.

Maar er is een leuk alternatief bedacht en dat past mij veel beter. Vier dagen lang elke dag een zelfgekozen afstand lopen op een zelfgekozen lokatie. Ik meldde mij aan en kreeg Pieter zo ver dat hij meeloopt. We doen de 10 kilometer, dus dat is na het werk goed te doen.

Vandaag de eerste dag. Je bleek zelf de route uit te moeten zetten, maar dat was niet heel ingewikkeld. Van knooppunt naar knooppunt. We begonnen vandaag min of meer bekend met een Delftse Houtwandeling. Maar toch kwamen we weer op plekken waar we niet eerder hadden gewandeld.

De route app bevalt wel op een paar kleine puntjes na, zoals een weggetje dat niet bestond en een bruggetje dat ik over het hoofd zag (oké, dat lag niet aan de app). Onderweg kwamen we koeien tegen, een bizonrat, een veldmuisje, paarden (niet op de foto allemaal), echte eenden en nepeenden en een clownsmasker.

Al met al was het uiteindelijk 13,2 km 🙀, maar we hebben lekker gewandeld. Morgen weer.

Coronacadeautjes

18 juli 2020 Hermieneke Delft, Werk

Ergens in Nederland moet iemand erg rijk zijn geworden door corona aan te grijpen en werkgevers erop te wijzen dat zij hun werknemers moeten belonen voor het verschrikkelijke thuiswerken.

Dat moest even op gang komen. Helemaal in het begin van de lockdown kreeg ik van mijn werkgever een mooie bos tulpen. De MT-leden kwamen ze zelf op anderhalve meter afstand bij iedereen thuis overhandigen. Was geen reclamebureautje aan te pas gekomen: zelf bedacht, zelf uitgevoerd. Helemaal prima.

Bij Pieters werkgever is een en ander aan gejaagd door een professional denk ik. Het duurde een tijdje, maar toen kwam de geschenkenstroom op gang: een legpuzzel van een van de gebouwen, zonnenbloemzaad en eergisteren een leuk pennenblikje met daarin twee flesjes zonnenbrand vermomd als pen. Meteen ingepikt door mij natuurlijk.

Ik vroeg mij wel af of ikzelf ook nog een keer in de prijzen zou vallen en ja hoor, gisteren viel er een vrij dikke envelop in de bus. Gauw gauw uitpakken. Huh? Wat is dat?? Toedeledoki, een badmuts 😱. Van de Feestcommissie, niet van onze directeur gelukkig. En gezien de opdruk restanten van een oud evenement. Dat is wel weer positief natuurlijk: geen geld verspillen van donateurs!

Laatste les HOVO

14 juli 2020 Hermieneke Hobby's, Studeren

Begin dit jaar was ik samen met mijn zus begonnen aan een serie colleges over de medische geschiedenis bij HOVO in Leiden (HOVO staat voor hoger onderwijs voor volwassenen, lees 50+ers). Het was een afwisselende serie met bijna elke keer een andere docent. Het bijbehorende boek leest ook lekker weg.

De colleges vonden plaats in een prachtig oud gebouw, namelijk Gravesteen. Een oude kerker 😀 met dikke muren en tralies, maar ook met twee verrassend moderne collegezaaltjes.

We zaten er met een man of 20, het grootste deel gepensioneerde huisartsen. Er was jammer genoeg (zoals altijd) ook een heel vervelende mevrouw bij. Ze kwam altijd te laat en ging met veel misbaar zitten en zich installeren onder het roepen van dingen als “oh sorry dat ik te laat ben” en “ik zit hier toch niemand in de weg?” Daarna stelde ze minstens 10 vragen per uur die eigenlijk nooit over het thema van de les gingen, maar altijd over haarzelf en haar familie. Haar opa was de eerste chirurg die in Nederland een been had afgezet, haar moeder de eerste verloskundige die een Siamese drieling ter wereld had geholpen, haar dochter had een ziekte waardoor ze als kind niet kon touwtjespringen, en zo ging het maar door. Ze had ook heel veel klachten over artsen. Al snel had iedereen een hekel aan haar en werd alles wat zij nog te berde bracht afgedaan als “schromelijk overdreven” en “in de praktijk gaat dat echt anders”.

En toen kwam corona. De lessen werden al eerder gecancelled dan de officiële lockdown, want ja HOVO zit vol kwetsbare mensen. Maar jammer was het wel. Hadden we net die mevrouw getemd.

Vandaag was het laatste college online. De tussenliggende colleges die we gemist hebben, worden nog aangeboden via Brightspace. Een volgens Pieter onmogelijke omgeving waar docenten filmpjes kunnen delen met studenten. Ik vrees met grote vrezen, want als Pieter er al moeite mee heeft. De docenten van HOVO zijn zelf ook op leeftijd, dus technisch niet de meest begaafde. We wachten het maar af. Vandaag was in elk geval leuk.

Rotterdam

12 juli 2020 Hermieneke Delft, Wandelen

Onze wandeling begon op Rotterdam CS en het plan was om naar Delft-Zuid (inmiddels heet dat station Delft Campus, maar daar kan ik niet aan wennen) te wandelen via Schiedam. Het laatste stukje zouden we dan weer per trein afleggen, want 20 kilometer leek mij het maximaal haalbare.

Vanaf Rotterdam Centraal liepen we eerst nog door bebouwd gebied, maar al snel werd het groener. Het pad werd een paadje dat over oud spoor liep. Na 10 jaar in Rotterdam gewoond te hebben, was dit volledig nieuw voor mij!

Langs het Marconi plein en de Merwehaven (beide niet echt fotowaardig) liepen we al drie kwartier achter op mijn schema. Gelukkig was nog wel genoeg horeca open om ons van een stevige lunch te voorzien.

En verder ging het door Schiedam met een grappig zitbad, langs molens, veel distilleerderijen en een schip in het kabouterthema van deze vakantie. Schiedam is echt een leuk stadje! Via een park met veel educatief materiaal waaronder een insectenhotel liepen we over een wandelpad voor konijnen het weide groene land tussen Schiedam en Delft in.

En toen werd het pas echt kilometers vreten 😀. Door een kleine navigatiefout mijnerzijds liepen we oeverloos lang langs de Schie. Zo lang dat we de afslag naar Delft Zuid misten en zodoende nog 5 kilometers extra op de teller hadden toen we thuis aankwamen.

Gelukkig was het na een verfrissende douche heerlijk om op de hoek bij Lakila te eten. Onze vermoeide spieren haalden dat nog net.

Haarlem

11 juli 2020 Hermieneke Wandelen

Donderdag was het bar en boos, dus werd er een thuispuzzeldag ingelast. Gelukkig had Pieter een puzzel van zijn werkgever gekregen van een van de TU-gebouwen. Ze dachten kennelijk dat hij die reuze mist.

Vrijdag was het gelukkig weer goed wandelweer. Op naar Haarlem waar we net rond lunchtijd aankwamen 😀. Na kroketten (ik) en een omelette (Pieter) kon de wandeling beginnen. Er stond weer 16 kilometer op het programma.

Het was een mooie tocht! Via het Bolwerkplantsoen en het Kenaupark (no comments) naar de landgoederen Duinvliet en Elswout. Wat veel groen zo dichtbij de binnenstad.

We kwamen onderweg van alles tegen: een kabouterhuisje, een spoorweghek, schattige zwaantjes, heel veel prieeltjes en andere huisjes, een grote slak, een boom vol elfenbankjes. Het hield niet op. Terug langs de Spaarne en de drukke, gezellige stad weer in.