Coronacadeautjes

Ergens in Nederland moet iemand erg rijk zijn geworden door corona aan te grijpen en werkgevers erop te wijzen dat zij hun werknemers moeten belonen voor het verschrikkelijke thuiswerken.

Dat moest even op gang komen. Helemaal in het begin van de lockdown kreeg ik van mijn werkgever een mooie bos tulpen. De MT-leden kwamen ze zelf op anderhalve meter afstand bij iedereen thuis overhandigen. Was geen reclamebureautje aan te pas gekomen: zelf bedacht, zelf uitgevoerd. Helemaal prima.

Bij Pieters werkgever is een en ander aan gejaagd door een professional denk ik. Het duurde een tijdje, maar toen kwam de geschenkenstroom op gang: een legpuzzel van een van de gebouwen, zonnenbloemzaad en eergisteren een leuk pennenblikje met daarin twee flesjes zonnenbrand vermomd als pen. Meteen ingepikt door mij natuurlijk.

Ik vroeg mij wel af of ikzelf ook nog een keer in de prijzen zou vallen en ja hoor, gisteren viel er een vrij dikke envelop in de bus. Gauw gauw uitpakken. Huh? Wat is dat?? Toedeledoki, een badmuts ๐Ÿ˜ฑ. Van de Feestcommissie, niet van onze directeur gelukkig. En gezien de opdruk restanten van een oud evenement. Dat is wel weer positief natuurlijk: geen geld verspillen van donateurs!

6 thoughts on “Coronacadeautjes

  1. Was het wel een badmuts, was het niet een mondkapje?

    En het laatste Pieter cadeautje, is dat van de faculteit, of TU-breed, in het laatste geval weet ik dat ik de brievenbus in de gaten moet houden.

    Heeft Pieter geen cadeautje van de afdeling gehad? Bas kreeg een borrelpakket (chips, nootjes, kaas) en ik een snoeppakket (chocola, noga) om de Corona kilo’s te spekken.

    • Dat laatste cadeau was van de afdeling, Maria. Dus stop watching your mailbox ๐Ÿ˜€. En het was zeker een badmuts; als mondkapje gebruikt, leef je waarschijnlijk niet heel lang ๐Ÿ˜€

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *