Omdat ik een kantoordag had, was het plan dat Pieter zich daar aan het eind van de middag zou melden. De wandeling van de derde dag leidde naar huis. Via de kortste weg is dat 6,5 kilometer, dus er moest een beetje om gelopen worden. Gelukkig had ik tussen de middag al gelunchwandeld met mijn team: rondje rond de plas van Reef, toch al gauw 3 kilometer 😀
De waardeloze wandelapp klapte er dit keer al op het eerste kruispunt bij De Stichting uit, dus we liepen gewoon maar zelfstandig. Een paar woonwijkjes door die ik nog niet gezien had en waar autobezit bijzonder belangrijk is. Getuige de tweede auto die in de voortuin geparkeerd stond. We passeerden een eenzaam bordje van een onbekende gele wandeling, een hart in de Dorpsstraat van Nootdorp en een schattig bruggetje.
Het laaste deel van de tocht was bekend terrein, het vertrouwde Delftse Hout. Langs het schattige huisje waar ik later wil gaan wonen en alweer thuis. Om de kok te ontlasten gingen we eten bij Einstein waar in de gang nog een überschattig fonteintje hangt geknipt voor in dat huisje.
13 kilometer op de teller. Nog één dag te gaan.
Goed bezig, jullie !! Dat huisje is leuk door de luikjes. Maar het stinkt er naar mottige zwam en je stookt voor de omgeving. Er zitten erg veel spinnen ook 🙂
Omg, die laatste opmerking is echt een probleem.
Wieneke, bedankt voor deze realitycheck 😀. Inderdaad, die spinnen doen de deur dicht!
Altijd tot je dienst, hoor 😉
Jaaa dat Hans en Grietje-huisje ken ik. Dan kom ik daar later bij jou een kopje thee drinken.
Gezellig Emie!