Gisteren was het precies 60 jaar geleden dat de Hartstichting werd opgericht. Reden voor een feestje en ik mocht ook komen als introducé.

Het feest vond plaats in een partycentrum vlakbij het kantoor. Het voelde even alsof ik naar m’n werk ging, maar dat is wel een beetje vreemd om 17 uur ’s middags.

Bij binnenkomst zag ik meteen allemaal bekende gezichten. Nou ja, voor zo ver dat mogelijk is, want ik heb eigenlijk nogal moeite om gezichten te herkennen. Daar zal ik nog een keer een ander blogje aan wijden.
Omdat iedereen een introducé had mogen uitnodigen, waren er ook veel onbekende gezichten (meest partners) en gezichten van vroeger (oud-werknemers zoals ik). Er was een quiz (hilarisch en dramatisch geëindigd op de 26e plaats met 38 teams), er was een buffet (heerlijk, je kon kiezen of combineren uit vier verschillende keukens), er was een fotograaf die groepsfoto’s maakte en de foto’s werden dan als koelkastmagneet afgeleverd: superleuk, ik heb in drie verschillende groepjes gefigureerd (mooie herinnering!) en er was muziek (veel te hard om bij te praten en veel te modern om op te dansen: minpuntje).

Alles bij elkaar was het een gezellige avond en was ik blij met de uitnodiging. Op naar de volgende 60 jaar, want er is nog veel werk te doen.