Zussendag

Afgelopen woensdag hadden zus F en ik voor het eerst in ons leven “zussendag”. Natuurlijk gingen we al die 60 jaar dat we al zussen zijn vaak genoeg samen op pad, maar nooit regelmatig. Nu we allebei niet meer werken is het tijd voor wat meer regelmaat 😀. Elke 3e woensdag van de maand gaan we er samen op uit. Behalve in maart en april, want dan hebben we al een ander gezamenlijk programma, maar daarover later meer.

Deze eerste keer deden we een beetje rustigaan. We begonnen met een lunch bij Van der Werff in Leiden. Even bijkletsen. Daarna op naar het SieboldHuis op het Rapenburg. Pieter en ik waren er al eens eerder geweest, maar F nog nooit. En deze keer was er ook meer te bekijken dan 3 jaar geleden.

Eerst bekeken we een film over het leven van Von Siebold. Dat was heel apart vormgegeven. Hij vertelde zelf over zijn leven in Japan met zo veel opschepperij dat ik haast niet kon geloven dat dit serieus bedoeld was. Ik hou het dus maar op een pastiche. In de 18e en 19e eeuw was Japan helemaal afgesloten van de buitenwereld. Alleen China en Nederland hadden een handelsovereenkomst. Von Siebold zat gedurende een periode van 6 jaar (tussen 1823 en 1829) in Deshima. Zogenaamd als arts, maar in werkelijkheid op bevel van de regering om zoveel mogelijk informatie over Japan door te sluizen. In die tijd verzamelde hij prenten, lakwerk, keramiek, fossielen, herbaria, geprepareerde dieren, munten, kleding, oude landkaarten en honderden andere schatten. Maar die landkaarten werden hem noodlottig. Zij werden gevonden terwijl von Siebold ze het land uit probeerde te smokkelen en toen kon hij zelf zijn biezen pakken.

Treurig detail is dat hij zijn (Japanse) vrouw en dochtertje moest achterlaten. Maar gelukkig (zegt hij zelf in de introductiefilm) kreeg hij in Nederland een nieuwe vrouw die hem een stuk of zes kinderen schonk. Eind goed al goed. Of zo. Ik zei toch al dat het een nare man was.

Het huis waarin het museum gevestigd is, is prachtig. Von Siebold zelf heeft er ook nog even gewoond, vertelt de website. De collectie is een allegaartje (zie boven), maar wel een mooi allegaartje! Aanrader voor als je in Leiden bent of naar Leiden wilt gaan.

Na afloop nog een drankje bij Vlot, een grandcafé op een boot en de eerste zussendag was een succes.

12 thoughts on “Zussendag

  1. Heel leuk om een gezellige zussendag te doen en ook al meteen het vervolg goed in te plannen. Ik ben nog nooit in dit museum geweest, maar ik zet het wel op een lijstje voor als we daar in de buurt zijn. Nare mannen zijn van alle tijden trouwens. Wat een geluk dat wij aardige hebben getroffen, Hermien 🙂

  2. Zo’n zussen dag lijkt mij wel wat, maar in mijn geval liggen de leeftijden te ver uit elkaar. Ik heb twee zussen 10 en 20 jaar ouder dan ik, en wij zijn zo verschillend dat ik mij wel eens af vraag of wij dezelfde ouders hebben. Dat zeg ik met een knipoog hoor, maar echt zo verschillend. Maar samen lunchen zou nog wel kunnen!

    • Dat is wel veel verschil, Rianne. Elke 10 jaar een kind of zitten er ook nog broers tussen? Ik scheel 7 jaar met mijn zus. Als kind is dat veel, maar later valt het verschil weg. Probeer eens een zussenlunch, wie weet smaakt het naar meer.

  3. Er is nog een broer 3 jaar ouder, en een broer waar ik van kleins af aan al mee het meest op trek 8 jaar ouder. Boven mijn oudste zus waren nog twee oudere broers, verder veel miskramen. Mijn vader was een liefhebber zullen we maar zeggen, en voor het zingen de kerk uit had ie niet uitgevonden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *