Vriendin E werkt als vrijwilliger bij het Vliethuys, een hospice in Voorburg. Een verblijf hier wordt in principe vergoed, maar er is ook een eigen bijdrage van €60 per dag. Niet iedereen kan dat betalen en daarom organiseert het hospice elk jaar een groot benefietdiner. Wij gingen er gisteravond met z’n vieren (huisgenoot P, vriendin E, vriend E en ik) naartoe.
Het diner vond plaats in ROC Mondriaan in Den Haag. Daar worden jonge mensen opgeleid voor diverse functies in de horeca. Er is een restaurant, grote keukens en alle gelegenheid om een groots diner neer te zetten. Diverse topkoks uit de omgeving verzorgden allemaal een gerecht, er was wijn gesponsord door verschillende leveranciers, er was muziek en er waren enthousiaste studenten die met rode konen van de (in)spanning de gerechten uitserveerden. Het was allemaal overheerlijk en zeer copieus.
Ook de muziek was bijzonder. Coba Lichtekooi der Zangkunsten kwam aan elke tafel een verzoeknummers zingen en werd begeleid op de gitaar. Het was indrukwekkend wat zij aan repertoire hadden. Je kon een genre noemen en dan zocht Coba zelf een lied, maar vriend E en ik zijn fan van het Nederlandstalige lied en met name van Patsy van Rein de Vries, dus dat werd ons verzoeknummer. Tot onze verbazing (en tot afgrijzen van de rest van de tafelgenoten) kenden Coba en haar gitarist het en konden E en ik naar hartenlust meezingen.
Het was een gezellige avond en het Vliethuys had een mooie opbrengst voor het goede doel.
Ha, ha, een echt afwas- lied uit mijn tienerjaren! Ik zing het ook zo mee hoor.
Het menu ziet er fantastisch uit, ik ken ook alle horecazaken behalve Elea. Toch eens naar op zoek. Sympathieke actie trouwens, dat diner.
Elea zat vroeger in Rijswijk, maar is naar Den Haag verhuisd, naar het Noordeinde. Wij vinden het daar te groot en te ongezellig voor een etentje met z’n tweeën, maar de keuken is echt fantastisch!
Ware nostalgie, lang geleden … dat ik dat nog eens zou horen. Kreeg er zowaar kippenvel van.
En dan ook nog een heerlijk diner.
Je had erbij moeten zijn!
Poe, kende dat lied niet, maar schoot nog net niet vol 😀 bij het afluisteren via die link. Kan mij de schrik bij tafelgenoten wel voorstellen. Wat een verhaal!
Maar goed, het menu klinkt wel weer als een klok
Tafelgenoten willen echt NOOIT gezellige levensliederen horen. Zo jammer voor ons.
Wel mooi ook om zo iets te organiseren voor een hospice. En menu zag er goed uit!!
Ja, echt een mooi (en lekker) initiatief.
Wat een prachtig initiatief. Zowel voor het hospice als voor de jongeren die een horeca opleiding doen en zo kunnen oefenen.
Ja, mooie combinatie van doelen.