Delft

Het Blauwe Podium

Hermieneke Delft, Hobby's, Muziek

Hoewel het al een aantal jaren bestaat, hoorden wij er pas in de zomer van 2023 voor het eerst over: Het Blauwe Podium van Guus Westdorp. Zoals hij zelf zegt, is het een eenvoudig concept: een podium, een piano (of keyboard of vleugel) en mensen die een liedje willen zingen.
Op onze jaarlijkse straatborrel was Het Blauwe Podium aanwezig en Pieter is altijd in voor het zingen van een liedje. Het was leuk om ook andere straatgenoten in actie te zien en het verhoogde de sfeer van onze toch altijd al gezellige straatborrel.

Guus
Pieter

Daarna bleek dat Guus elke maand een Blauw Podium in de bibliotheek heeft. Ook daar moest Pieter een keer bij zijn. En nog een keer. En afgelopen zaterdag voor de derde keer. Ik vond het tijd geworden om maar eens mee te gaan en zo zat ik afgelopen zaterdag te kijken en te luisteren naar optreden van zo’n 17 verschillende zangers/zangeressen.

Het niveau wisselde, want je hoeft niet per se goed te kunnen zingen om mee te doen. Ook het genre liedjes wisselde en dat was heel leuk. Het ging van chanson via klassiek (prachtig liedje van Schubert) naar opera (Verdi, mijn lievelingscomponist als het over opera gaat). Wat heel mooi en ontroerend was, was een liedje vertolkt door twee zusjes. De ene zong het en de ander voerde het lied uit in gebarentaal. Heel bijzonder.

Het Blauwe Podium is dus elke maand een keer in de bibliotheek van Delft op zaterdag van 14 uur tot 16 uur, maar ook in andere plaatsen timmert Guus aan de weg. Heb je de kans een keer te gaan luisteren, zeker doen! En als je van zingen houdt, doe een keer mee.

Rietveldse Toren

Hermieneke Delft

Hoewel wij al jaren geleden hebben besloten te blijven wonen waar wij wonen en daarom ons oude huis (uit 1869) geheel naar onze smaak hebben doen verbouwen en inrichten, loop ik soms toch tegen mijn verhuisobsessie aan. Afgelopen zaterdag was het weer zo ver: de Rietveldse Toren staat te koop!!!

Deze toren is een van de drie oude waltorens die in Delft zijn overgebleven. De enige met een woonbestemming en hier bij ons om de hoek. De twee andere torens (de Sint-Huybrechtstoren en de Bagijnetoren) herbergen respectievelijk een roeivereniging en een escaperoom.

Voor een schamele 5,5 ton en nog een paar ton extra om het geheel te moderniseren zouden we de eigenaars/bewoners kunnen worden van een stokoude toren uit 1448. Maar liefst 91 vierkante meters aan het water in hartje Delft (nou ja, aan de rand van hartje Delft). Enthousiast meld ik dit buitenkansje aan Pieter. Helaas is hij niet te porren voor een herziening van onze niet-verhuizen-overeenkomst. Nou ja, misschien maar beter ook. Ik nestel mij op de bank in onze warme, gezellige kamer en geniet van wat ik wél heb en droom van wat ik waarschijnlijk niet eens echt wil.

FEEST

Hermieneke Actueel, Delft, Familie, Muziek, Vrienden

Na een bijna eeuwigdurende pauze van meer dan een maand ben ik er weer.
Vandaag is onze 30e trouwdag en dat hebben we gisteren met een groot feest gevierd. Er werden ook wat opmerkingen over deze weblog gemaakt, dus ik moet wel een klein verslagje schrijven.

Het was heerlijk om allerlei dierbaren uit diverse periodes van ons leven bij elkaar te hebben. Hoewel we natuurlijk ook even hebben gedacht aan de mensen die er 30 jaar geleden nog wel bij waren, maar er inmiddels niet meer zijn.

Het was een geweldige avond met hapjes, drankjes, een DJ en er werd gekletst en gedanst. Een kleine foto-impressie met niet al te herkenbare mensen, omdat ik niet weet of iedereen dat even fijn vind.

Wij hadden een topavond en ik denk dat we niet de enigen waren.

Wandelen met Komoot en een museumbezoek

Hermieneke Delft, Kunst en cultuur, Uitstapjes, Vakantie, Wandelen

Gisteren ondernamen wij een tweede wandeling met Komoot. Mijn enthousiasme is iets bekoeld, want Komoot stuurde ons tot twee keer toe over een ruiterpad 🐎. Gelukkig was het erg rustig, want paarden hebben mij te grote tanden en benen. Op dit kleine euvel na hadden wij weer een heerlijke wandeldag vanaf Scheveningen door Meijendel en langs de Waalsdorpervlakte weer retour naar Scheveningen.

Vandaag deden we een thuisdagje met alleen een bezoek aan het museum Prinsenhof waar we een tentoonstelling van Jan Schoonhoven en Lothar Wolleh zagen. Ik citeer van de website van het museum:

“De tentoonstelling Lothar Wolleh ziet Jan Schoonhoven. Meesters in ritme en licht in Museum Prinsenhof Delft vertelt het verhaal van een buitengewone vriendschap tussen de Delftse beeldend kunstenaar Jan Schoonhoven en de Düsseldorfse fotograaf Lothar Wolleh. Nog niet eerder werden deze twee grootheden uit de jaren zestig samen getoond. Wollehs liefde voor het fotografische experiment maakt hem tot een pionier van de naoorlogse fotografie. De tentoonstelling brengt reliëfs en tekeningen van Jan Schoonhoven samen met Lothar Wollehs fotografie. Tegen de achtergrond van hun gedeelde fascinatie voor de werking van ritme en licht, biedt de tentoonstelling een nieuw perspectief op het leven en werk van Jan Schoonhoven.”

Ik vond het een erg mooie tentoonstelling. Hij geeft je het gevoel dat je heel dicht bij de kunstenaar komt. Dat is ongetwijfeld niet per se waar, maar dat geeft niet. Vooral de film (uit 2005) over Jan Schoonhoven was erg interessant en leerzaam. Verder zou ik iedereen aanraden deze tentoonstelling te bezoeken en daarna nog even leuk door Delft te lopen vanwege de herkenning van Schoonhovens thema’s.

Villa Maria 2

Hermieneke Actueel, Delft, Familie, Op zolder, Vrienden

2 jaar geleden schreef ik er al eens over: Villa Maria. Lees dit even terug voor de broodnodige achtergrondinformatie. En wie schetst mijn verbazing dat de villa (weer) te koop staat!

Enthousiast appte ik vriendin E, die mijn vreugde meteen temperde: “We kunnen het nog steeds niet betalen!” Oh nee. Maar ik liet het er niet bij zitten. Op Funda zag ik dat er een soort appartementje op zolder is (en ik was helemaal vergeten dat ik dat in mijn onschuld al eens aan blogvriendin Emie had toegezegd). Als we nu de beide hoogbejaarde moeders (die van Pieter en die van vriendin E) eens op zolder zouden huisvesten? Met de verkoop van al onze huidige woningen zouden we dan toch een heel eind komen.

Vriendin E had er een hard hoofd in. “Hoe zie jij dat voor je met 4 eigenwijze mensen en 2 korte lontjes in één huis?” Ik moest even goed nadenken wie de eigenwijze mensen en wie de korte lontjes waren. “Toch lijkt het mij een goed plan”, hield ik vol. “Het is de ideale oplossing ook met het oog op toekomstig mantelzorgen.” Maar helaas hield E voet bij stuk.

Gelukkig las ik daarna in mijn blogje van 2 jaar terug dat Emie haar huis in Italië en dat in Delft wel wil inruilen voor een plekje op zolder in Villa Maria. Mag de wijnboer er gerust ook bij komen.

Botanische tuin

Hermieneke Delft, Kunst en cultuur, Vrienden

Dit weekeind kwam vriendin B uit Hamburg logeren. Net als drie jaar geleden. Vorig jaar gingen wij naar Hamburg en waarom wij – tegen de traditie in – een bezoekje in 2021 oversloegen, weet ik niet.

In elk geval was het weer heel erg gezellig. Altijd een feestje om weer even in het echt bij te praten in plaats van alleen via mails en appjes.

Zondagmorgen gingen we naar de botanische tuin in Delft. Daar was een wandeling uitgezet langs 29 keramiekstukken van verschillende kunstenaars, die allemaal een spreekwoord of gezegde verbeelden. Dat is extra leuk omdat vriendin B weliswaar goed Nederlands spreekt, maar lang niet alle uitdrukkingen kent én zij ons weer iets kon leren over eventuele equivalenten in het Duits. Zoals “Reden so wie mir der Schnabel gewachsen ist”. Staat er ook tussen de zes voorbeelden die ik heb uitgekozen om hier te tonen.

Nadat we alle beeldjes hadden gevonden, bezochten we de tropische kassen en de medische planten. Ik wist eigenlijk niet dat de botanische tuin zo mooi is. Klein, maar heel fijn!

Einde van de vakantie

Hermieneke Delft, Vakantie

Het is alweer bijna voorbij, de twee weken vakantie in eigen huis. We hebben het heerlijk gehad, ik genoot vanaf dag 1 van het vakantiegevoel. Dat is soms niet makkelijk als je thuisblijft, maar deze keer geen enkel probleem. Het weer hielp natuurlijk ook enorm mee. Het was lekker om te wandelen en warm genoeg om op terrasjes te verblijven. Alleen gistermiddag vielen er twee of drie druppels water, maar verder werd de regen keurig uitgesteld tot vandaag. En aangezien ik snotverkouden ben geworden, is dat niet heel erg storend (die regen).

Een greep uit onze vakantieactiviteiten: Gouda met wandeling buitenom, dagje zeilen op het IJsselmeer met vrienden W en E (fijn tussen het onweer doorgezeild en gezellig bijgepraat), wandeling van Vught naar Den Bosch met een bezoek aan kamp Vught (erg indrukwekkend, komt ook nog een blogje over), een miniaturenwandeling in Leeuwarden (daar ga ik nog een blogje aan wijden), naar de Parade met buurvrienden H en M (een goede traditie, altijd leuk), dagje Weesp en de verrassing van de vakantie: een nieuw ontdekt restaurant, Calva, in Nootdorp waar we heerlijk gegeten hebben.

Een paar foto’s voor de sfeerimpressie:

Stadhuis Gouda
Fusilladeplaats Vught
dreigend luchtje
Leeuwarden
Weesp
Weesp

RADIUS

Hermieneke Delft, Kunst en cultuur, Uitstapjes

Dankzij Poly, de zomerstorm, hebben wij ons uitstapje naar Gouda maar geskipt. Een ochtendje thuis met koffie en macarons was ook een prima begin van de dag.

De middag werden we iets actiever en bezochten RADIUS. Dit is een centrum voor hedendaagse kunst en ecologie. Het is gevestigd in het pomp huis bij de oude watertoren. In deze toren zijn al diverse projecten in de planning geweest, maar geen van alle werd een succes. RADIUS is voor zo ver ik weet vorig jaar van start gegaan, maar dus niet in de watertoren zelf. Misschien geeft dat betere kansen.

Watertoren rond 1900
Ingang watertoren
Het pomphuis
De twee tentoonstellingen

De naam RADIUS is gebaseerd op de cirkelvormige geometrie van de tentoonstellingsruimte: het oude waterreservoir onder het pomphuis. En er is ook nog een – zoals zij het zelf noemen – meer poëtische uitleg van de naam, maar die is zo wazig da ik hem hier niet kan herhalen. Staat ongetwijfeld ook op hun website, dus voor de geïnteresseerde: klik lekker door.

Het programma bevindt zich op het snijvlak van kunst en wetenschap, met speciale aandacht voor klimaat, ecologie en leefomgeving. Actueel en Delfts, dus ik was erg benieuwd.

Er zijn op dit moment twee exposities: A heavy halo en De glazen stad. De eerste is van één kunstenaar, Oscar Santillán, die de communicatie van inheemse Zuid-Amerikaanse volken vergelijkt met die van AI in deze tijd. Eerlijk gezegd een tikje onbegrijpelijk, maar hij maakt wel mooie afbeeldingen.

De glazen stad gaat uiteraard over het Westland. Zeven kunstenaars buigen zich over het concept van de enorme productie van groenten en fruit in een omgeving waar seizoenen er niet meer toe doen en het misbruik van arbeidsmigranten ook niet (mijn woorden).

Allebei indrukwekkend net als de ruimte waarin de tentoonstellingen zijn opgebouwd. Ik hoop dat RADIUS een succes wordt (of al is, dat kan ik niet zo goed beoordelen). Wij komen er vast en zeker terug als er weer nieuwe tentoonstellingen zijn. We hoorden dat er in juli ook nog een excursie naar het Westland gepland staat, maar die laten we aan ons voorbijgaan.