Zo zo, de tijd vliegt als je je het druk hebt. Ik neem mij wel eens voor om elke dag een stukje te schrijven *Homerisch gelach zwelt aan* en daar ga ik dus ook echt mee stoppen (met dat voornemen). Maar nu is het dan toch weer tijd. Ik doe 3 hoogtepunten van de afgelopen dagen.
Vorige week was ik met collega Q naar Utrecht naar een symposium over aangeboren hartaandoeningen. of eigenlijk ging het de hele middag en avond over één specifieke aandoening, namelijk het eenkamerhart. Dat is een ernstige aandoening waarbij een kindje geboren wordt met maar één hartkamer in plaats van twee. Het was een heel interessant symposium waarbij de onderwerpen zich uitstrekten van prenatale diagnostiek tot en met de mogelijkheid van sporten en de (on)wenselijkheid van het nemen van een piercing. Na afloop gingen wij moe maar voldaan uit eten bij de Silk road, een aanrader voor als je een keer in Utrecht bent.
Zondag gingen Pieter en ik naar het Kunstmuseum in Den Haag. Ik zeg nog steeds het Gemeentemuseum, maar wil even laten zien dat ik echt wel van de nieuwe naam op de hoogte ben. Mijn museumkaart die ik in mijn telefoon had gezet, werkte niet. Ik deed al heel trots en blij bij de controle, maar de suppoost liet mij lachend een rood kruisje zien. Gelukkig had ik mijn echte kaart ook bij mij… Er was een kleine zaal met werk van Hans Arp. De moeite waard om goed te bekijken. Het werk van Nicole Eisenman deed mij niet zo veel, du sik rende door naar het poppenhuis van Sara Rothé. dat is uiteraard mijn lievelingsstuk en ik kan er uren bij staan genieten. Na afloop heb ik in de museumwinkel no geen paar ansichtkaarten gekocht die mij goed borduurbaar leken. Wordt vervolgd!
Vanavond stond er eindelijk weer eens een schouwburgbezoekje op de agenda. We gingen naar Koefnoen. Eigenlijk was dit al gepland in 2021, maar toen gooide covid roet in het eten. Het was drukker dan ik verwacht had. Toen ik vorige week de kaartjes kocht, zag de zaal er nog vrij leeg uit. Gelukkig viel het mee, want een half lege zaal is toch minder leuk. Het was beslist een aanrader. Knap zoals een groot televisiesucces het ook in de schouwburg enorm goed doet. Ik was wel blij dat we niet vooraan zaten. Ik ben nooit zo van het “meedoen”. Maar Frans die wel op de eerste rij zat, vond het niet zo erg.
Dat was dus geen saai weekje voor je. Ha, ha, het kunstmuseum; ik kan aan de naam slecht wennen. Maar een bezoek aldaar is altijd de moeite waard. Het symposium is natuurlijk echt iets voor de profs en daar hoor ik niet bij maar het theater heeft wel mijn belangstelling. Het wordt weer eens tijd om daar naar toe te gaan.
Het eenkamerhart, ik had er nog nooit van gehoord, maar misschien was dat vroeger niet levensvatbaar, of heel kortstondig? Interessant lijkt me. Voor deze kunst ga ik niet naar den Haag, spreekt me niet erg aan. Dat poppenhuis is natuurlijk wél helemaal geweldig
Eenkamerhart is idd zonder operaties niet levensvatbaar. En die operaties zijn er pas sinds de jaren 70. Ik denk in het begin ook nog niet overal beschikbaar. Het blijft een heel ernstige aandoening met 3 grote operaties in de eerste twee jaar. Heel interessant als je ziet hoe ze dat enorme probleem weten op te lossen. Nou ja, min of meer, want het inspanningsvermogen en de levensverwachting zijn wel minder dan bij kinderen/mensen met een gezond hart.
Ik wist niet dat er een voorstelling was van Koefnoen! Op tv vind ik ze altijd erg leuk.