Troep en troost

Het is pas een week bezig en ik heb al een klein beetje spijt van mijn opgetogen woorden aan de start van het Project Plafond. Ik was even vergeten hoe stoffig zo’n verbouwing is, hoe moedeloosmakend al het vergeefse stofzuigen en dweilen, hoe onvrij je bent (of je je voelt) in je eigen huis, hoe hard de radio aanstaat de hele dag en de enorme hoeveelheden koffie-met-stroopwafels die je moet aanslepen.

Maar gelukkig breekt het voorjaar nu echt door en is er buiten veel moois te zien. Inclusief mijn loftrompetjes die opeens toch nog allemaal de grond uitschoten!

9 thoughts on “Troep en troost

  1. Och arme jullie, al dat stof. Ook al plakken ze van alles dicht, t zit overal. Zoveel mogelijk naar buiten, zet paar pakken roze koeken en desnoods schuimblokken (heus, mijn zus kocht ze ooit en ze waren weg voor ze er erg in had) op de vensterbank en wegwezen

  2. Een verbouwing valt altijd zwaarder dan je in je optimisme denkt. Maar na afloop zeg je honderd keer tegen elkaar: wat is het mooi geworden! En koop je gewoon een extra pak stroopwafels, helemaal voor je zelf.

  3. O, Hermien, ik voel met jullie mee! En de katten met Ourth … Bij ons wordt in mei de vloerbedekking op de slaapverdieping en de trappen vervangen. Ook zo’n interne verhuizing, al zal de stofontwikkeling hopelijk minder erg zijn. Maar onze spullen gaan niet het huis uit. Dat wordt rondschuiven. Ik ga alvast stroopwafels groot inslaan en die schuimblokken vind ik een briljant idee.

    • Boterkoek en bastognes deden het ook goed! Wij zijn inmiddels in het pre-schilderstadium 😳. Nog even doorzetten dus. Zo’n vloerbedekkingproject is ook gedoe! Vooral met 3 katten 😺. Ourth laat zich redelijk handelen gelukkig.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *