Na mijn vorige blogje bedacht ik in een conversatie met vriendin N dat ik al belachelijk veel schrijfcursussen heb gevolgd in mijn leven. Zelfs in Frankrijk ambieerde ik het schrijverschap. Daar volgde ik een semester lang de lessen van madame B waarin ik creatief hoopte te leren schrijven. Hier staat de eerste les beschreven. Het werd niet echt beter.
Inmiddels was ik helemaal vergeten waar die B voor stond. Ik zie haar nog voor mij en kan ook haar stem nog horen, maar haar naam? Na een lange speurtocht op internet en doordat ik mij uiteindelijk haar voornaam, Marie-Laure, weer herinnerde, vond ik haar naam terug. Jammer genoeg is de hele Cercle d’écriture onvindbaar, dus ik denk dat dat uiteindelijk toch een fiasco is gebleken. Zoiets als mijn aspiraties om een roman te gaan schrijven. Hoewel, dat kan nog komen. Moed verloren al verloren. En een weblog is best een mooi oefenterrein.
Learning on the job… Jij bent geen cursussen typje… Gewoon beginnen met die Roman… Ik wil hem nu al lezen…
Ik ga een verhaallijn verzinnen 🤣
Jij hebt helemaal geen cursus nodig, joh. Al levert het weer wel leuke verhalen op😄
Ik doe het voor de weblog 😀
Ik ben het roerend met mevrouw Wonen eens: je hebt helemaal geen cursus nodig! Jij loopt er hoogstens interessante personages tegen het lijf! Maar jij hoeft er volgens mij zelfs die moeite niet eens voor te doen, haha! Jij herkent de weirdos die je in het dagelijks leven tegenkomt! Voor 95% van de ambachten geldt dat er eigenlijk maar 1 manier is om het te leren en dat is: door het gewoon maar te doen. Begin gewoon ergens! Het is een misvatting dat je bij het begin moet beginnen, maar dat wist je vast al. Dit weblog is jouw vingeroefening. Voor mij was dat de familie-app. En die heeft inmiddels al een heel aardig kinderboekje opgeleverd. En leg de lat zo hoog dat je er nog makkelijk onderdoor kan. Dat je boek een beetje in elkaar geknutseld is, daar merk je later niets meer van.
Oh ja, dat boekje is leuk! Ik heb het aan Ouranos voorgelezen 😺
Kwam op het Montepestelariolog de Schrijflestest tegen (https://montepestelario.wordpress.com/2008/02/12/schrijflestest/) en heb me tranen gelachen. Kunnen we dat niet nog eens doen? Het wordt natuurlijk nooit meer zo’n creatief verhaal als toen, maar wie weet helpt het, om jou vlot te trekken uit je niet-bestaande writer’s block?
Nooit iets grappigs/succesvols herhalen. Bovendien had ik toen meer lezers, dat maakt het veel leuker 😫
Je hebt waarschijnlijk gelijk. En wat een leuke lezers waren dat … Al heb je hier 5 genietende fans. Maar 3 ervan missen eigenlijk de Kattegorie een beetje.
Ja dat snap ik 😺. Misschien keert die wel terug.