Adventpakket

Ergens in de zomer bestelde ik hem al: het adventpakket van Knotten, de leukste handwerkwinkel van Nederland. Ik was het al bijna vergeten, toen ik in november een berichtje kreeg dat ik hem kon komen ophalen.

Vanaf 1 december elke ochtend een pakje uit de doos grabbelen en openmaken: iets leukers is er toch niet? Ik word er weer helemaal kind-op-Sinterklaasavond door.

Het pakket was in diverse kleuren te bestellen en ik koos voor paars. De inhoud is tot nu toe verrassend leuk en afwisselend: veel knotten in allerlei kleuren paars uiteraard, maar ook patronen erbij, een map om de patronen in te bewaren, accessoires zoals een naald, een pomponmaker, een borduuurschaartje, enz. Waar ik meteen mee ben gestart, is de Cal (Crochet-A-Long). Dat is een 3-delig project waarvoor er steeds een nieuw bolletje tevoorschijn komt met een nieuwe beschrijving is afwisselende steken. Je kunt ook kiezen voor de Kal (Knitting-A-Long) als je liever breit.

Voorlopig ben ik nog wel even bezig met alle projecten. Gelukkig dat ik niet meer werk 😀.

In de VUT

Twee weken geleden plaatste ik onderstaand bericht op Workplace (het interne Facebook van de Hartstichting) en afgelopen donderdag was mijn afscheidsborrel.

Ik ben met VUT, ook al bestaat dat al jaren niet meer. Vervroegde uittreding kan je ook gewoon zonder officiële regeling doen. Een kwestie van een ontslagmailtje sturen.

Ik kan trouwens iedereen aanraden om afscheid te nemen, want je hoort enorm veel aardige dingen over jezelf. Omdat mijn collega’s bang waren dat ik toch niet genoeg hobby’s heb, kreeg ik een boekje vol met tips. Daarmee kan ik nog jaren vooruit, dus vooralsnog heb ik totaal geen spijt.

FEEST

Na een bijna eeuwigdurende pauze van meer dan een maand ben ik er weer.
Vandaag is onze 30e trouwdag en dat hebben we gisteren met een groot feest gevierd. Er werden ook wat opmerkingen over deze weblog gemaakt, dus ik moet wel een klein verslagje schrijven.

Het was heerlijk om allerlei dierbaren uit diverse periodes van ons leven bij elkaar te hebben. Hoewel we natuurlijk ook even hebben gedacht aan de mensen die er 30 jaar geleden nog wel bij waren, maar er inmiddels niet meer zijn.

Het was een geweldige avond met hapjes, drankjes, een DJ en er werd gekletst en gedanst. Een kleine foto-impressie met niet al te herkenbare mensen, omdat ik niet weet of iedereen dat even fijn vind.

Wij hadden een topavond en ik denk dat we niet de enigen waren.

Wandelen met Komoot en een museumbezoek

Gisteren ondernamen wij een tweede wandeling met Komoot. Mijn enthousiasme is iets bekoeld, want Komoot stuurde ons tot twee keer toe over een ruiterpad 🐎. Gelukkig was het erg rustig, want paarden hebben mij te grote tanden en benen. Op dit kleine euvel na hadden wij weer een heerlijke wandeldag vanaf Scheveningen door Meijendel en langs de Waalsdorpervlakte weer retour naar Scheveningen.

Vandaag deden we een thuisdagje met alleen een bezoek aan het museum Prinsenhof waar we een tentoonstelling van Jan Schoonhoven en Lothar Wolleh zagen. Ik citeer van de website van het museum:

“De tentoonstelling Lothar Wolleh ziet Jan Schoonhoven. Meesters in ritme en licht in Museum Prinsenhof Delft vertelt het verhaal van een buitengewone vriendschap tussen de Delftse beeldend kunstenaar Jan Schoonhoven en de Düsseldorfse fotograaf Lothar Wolleh. Nog niet eerder werden deze twee grootheden uit de jaren zestig samen getoond. Wollehs liefde voor het fotografische experiment maakt hem tot een pionier van de naoorlogse fotografie. De tentoonstelling brengt reliëfs en tekeningen van Jan Schoonhoven samen met Lothar Wollehs fotografie. Tegen de achtergrond van hun gedeelde fascinatie voor de werking van ritme en licht, biedt de tentoonstelling een nieuw perspectief op het leven en werk van Jan Schoonhoven.”

Ik vond het een erg mooie tentoonstelling. Hij geeft je het gevoel dat je heel dicht bij de kunstenaar komt. Dat is ongetwijfeld niet per se waar, maar dat geeft niet. Vooral de film (uit 2005) over Jan Schoonhoven was erg interessant en leerzaam. Verder zou ik iedereen aanraden deze tentoonstelling te bezoeken en daarna nog even leuk door Delft te lopen vanwege de herkenning van Schoonhovens thema’s.

Vakantieweekje

Ja, alweer een weekje vrij! Het is ongelooflijk goed getimed (al zeg ik het zelf), want wat een prettig wandelweer is het! We blijven gewoon in Delft en maken uitstapjes vanwege – nog steeds – een oude dementerende kat. Maar we konden het absoluut slechter treffen.

Afgelopen zondag liepen we in Rotterdam een wandeling die ons langs de Van Nellefabriek leidde. Grappig, want dat gebouw heb ik 3 miljoen keer gezien vanuit de auto en vanuit de trein, maar nooit was ik er zo dichtbij.

Daarna wandelden wij verder over het parkdak tussen Marconiplein en Delfshaven. Erg leuk gedaan met een mooie groene wandelzone en daaronder winkels en een MacDonalds.

Daarna door Delfshaven en – sentimental journey – langs Coolhaven waar ik 4 jaar heb gewoond. Er was niet heel veel veranderd.

Coolhaven studentenflat

Maandag plande ik een wandeling in de Komootapp. Ik had hier zo veel enthousiaste verhalen over gehoord (Neeltje, Rianne) dat ik het beslist ook moest proberen. En Komoot heeft er een fan bij! Heel gemakkelijk navigeren en de thuisgeplande route zet je supersimpel op de telefoon. Wat ik ook een handige functie vind, is het maken van foto’s tijdens de route. De app schakelt gemakkelijk tussen de route en de fotomaakapp en zet de foto’s als je dat wilt ook direct in de fotorol.

Ik moet nog even uitvogelen of je de afgelegde route ook nog simpel kunt inpassen in het blogje, maar voor nu heb ik maar even een schermfoto van de kaart gemaakt.

De route

Villa Maria 2

2 jaar geleden schreef ik er al eens over: Villa Maria. Lees dit even terug voor de broodnodige achtergrondinformatie. En wie schetst mijn verbazing dat de villa (weer) te koop staat!

Enthousiast appte ik vriendin E, die mijn vreugde meteen temperde: “We kunnen het nog steeds niet betalen!” Oh nee. Maar ik liet het er niet bij zitten. Op Funda zag ik dat er een soort appartementje op zolder is (en ik was helemaal vergeten dat ik dat in mijn onschuld al eens aan blogvriendin Emie had toegezegd). Als we nu de beide hoogbejaarde moeders (die van Pieter en die van vriendin E) eens op zolder zouden huisvesten? Met de verkoop van al onze huidige woningen zouden we dan toch een heel eind komen.

Vriendin E had er een hard hoofd in. “Hoe zie jij dat voor je met 4 eigenwijze mensen en 2 korte lontjes in één huis?” Ik moest even goed nadenken wie de eigenwijze mensen en wie de korte lontjes waren. “Toch lijkt het mij een goed plan”, hield ik vol. “Het is de ideale oplossing ook met het oog op toekomstig mantelzorgen.” Maar helaas hield E voet bij stuk.

Gelukkig las ik daarna in mijn blogje van 2 jaar terug dat Emie haar huis in Italië en dat in Delft wel wil inruilen voor een plekje op zolder in Villa Maria. Mag de wijnboer er gerust ook bij komen.

Vikingfeest

Afgelopen zaterdag vierden onze vrienden C&I hun 35-jarige bruiloft. Traditiegetrouw organiseerden zij tot in de puntjes een themafeest dat duurde van 11 tot 23 uur. Plaats van handeling: Kasteel Ammerzoden. Nou ja, eigenlijk het Koetshuis van het kasteel, maar het was zeer historisch. Het thema was ‘Viking’ en je mocht ook verkleed komen. Veel mensen hadden daar erg hun best voor gedaan en Pieter en ik deze keer ook.

Wij hadden besloten om er een weekeindje van te maken. Eerst wilden we alleen de nacht na het feest blijven overnachten, maar uiteindelijk leek het wel praktisch om de dag ervoor al aan te komen. Vanwege deze late change of plans zaten we in twee verschillende plaatsen en hebben dus de nodige kilometers afgelegd van Herberg naar kasteel naar B&B en uiteindelijk weer naar station ’s Hertogenbosch. Gelukkig was het steeds droog ondanks de wat sombere voorspellingen. En de OV-fietsen waren prima, ook met tegenwind op de dijk!

Het feest was super! Diverse workshops om de gasten te vermaken (denk aan zwaardvechten, manden vlechten, weven, wandelen, kasteel bezichtigen, iets leren over eetbare planten, etc). Tussen alle bedrijvigheden was er eten en drinken in overvloed. Er was muziek, er waren verhalenvertellers, er werd een klucht opgevoerd en er was vooral ook veel gezelligheid.

Ter illustratie een paar foto’s waar je niets ziet van het feest, maar die wel ons weekeind een beetje weergeven. Ik hoop later foto’s te krijgen waar je ook het feestgedruis op ziet. Komt vast goed, want er was ook een fotograaf die heeft geprobeerd alles en iedereen vast te leggen.

Ik zeg: bedankt C&I voor de fantastische dag!

Botanische tuin

Dit weekeind kwam vriendin B uit Hamburg logeren. Net als drie jaar geleden. Vorig jaar gingen wij naar Hamburg en waarom wij – tegen de traditie in – een bezoekje in 2021 oversloegen, weet ik niet.

In elk geval was het weer heel erg gezellig. Altijd een feestje om weer even in het echt bij te praten in plaats van alleen via mails en appjes.

Zondagmorgen gingen we naar de botanische tuin in Delft. Daar was een wandeling uitgezet langs 29 keramiekstukken van verschillende kunstenaars, die allemaal een spreekwoord of gezegde verbeelden. Dat is extra leuk omdat vriendin B weliswaar goed Nederlands spreekt, maar lang niet alle uitdrukkingen kent én zij ons weer iets kon leren over eventuele equivalenten in het Duits. Zoals “Reden so wie mir der Schnabel gewachsen ist”. Staat er ook tussen de zes voorbeelden die ik heb uitgekozen om hier te tonen.

Nadat we alle beeldjes hadden gevonden, bezochten we de tropische kassen en de medische planten. Ik wist eigenlijk niet dat de botanische tuin zo mooi is. Klein, maar heel fijn!