Vandaag kreeg ik mijn eerste prik! Hieperdepiep. In de prikstraat in Rijswijk in de Broodfabriek. Het was prima georganiseerd, overal behulpzame mensen in gele hesjes die voortdurend vertelden waar je naartoe moest. De prikdame zette vastberaden de naald in mijn bovenarm, plakte een pleister en klaar was het. Zij leek zo sprekend op iemand uit mijn verleden, dat het bijna eng was. Ik keek nog eens goed, maar nee, zij was het niet. Maar ik was wel in een keer terug in het jaar 2000. En dacht aan Janny.
In 2000 studeerde ik filosofie, gewoon voor de lol. Maar omdat ik ook nog iets wilde doen voor het nut van het algemeen, had ik mij als vrijwilliger aangemeld bij een Delftse welzijnsorgansiatie. Ik werd coördinator vrijwilligers bij een project dat eenzame Delftenaren koppelde aan goedbedoelende vrijwilligers, waar overigens vaak een steekje aan los zat. Dat gold ook voor het bestuur van deze organisatie waar Janny deel van uitmaakte. Samen met Bettie was zij verantwoordelijk voor mijn project. Bij het inwerken werd ik knettergek van hen. Bettie en Janny kenden elkaar al jaren en waren behalve professioneel bestuurslid, ook dikke vriendinnen. Mijn inwerkperiode werd gekenschetst door hun dialogen waarin zij continu elkaars naam noemden: “Janny, wat zullen wij doen met de vraag van XYZ?” “Ik weet het niet, Bettie. Maar zeg eens Bettie, is er al iets bekend over ABC?” “Geen idee Janny. Maar hoe zullen we vandaag de werkzaamheden verdelen, Janny?” En dan opeens “Bettie, hoe was je daagje uit gisteren?” “Nou, Janny, wat leuk dat je het vraagt, het was geweldig gezellig.” Enzovoorts enzoverder. De Janny’s en de Betties vlogen mij om de oren. Thuis had ik het alleen nog maar over Bettie, van Janny en Bettie en over Janny, van Bettie en Janny. Pieter werd er ook horendol van.
Janny was oud-verpleegkundige en oud-lerares Duits. Zij was strict en streng en niemand kreeg zomaar een vrijwilliger toegewezen vanwege vermeende eenzaamheid. Bettie was boerin en had 8 kinderen grootgebracht. Haar hart was groot en zij vond iedereen zielig. Samen werkten zij mij in en ik kreeg dus volstrekt tegenstrijdige signalen over het beleid van de organisatie. Dat was verder prima, want zodoende kon ik mijn eigen plan trekken.
De Janny van vanmiddag leek waarschijnlijk alleen maar op de echte Janny omdat zij ook oud-verpleegkundige was. Zonder iemand te willen beledigen, herken je hen uit duizenden. Vastberaden, beetje pinnig, professioneel meelevend. Daarnaast zijn ze vaak ook gezellig, humoristisch en goed vriendinnenmateriaal. Maar dat geldt dan weer niet voor Janny.
Naast filosofie ook psychologie gestudeerd? Je hebt heel treffend mensen en mensentypen beschreven!
Nee nog niet Emie. Maar het staat wel op mijn verlanglijstje 😀
Soms ben ik extra blij dat ik niet in een hokje pas…
Natuurlijk pas jij ook in een hokje.Iedereen past in een hokje.
Nee, echt niet… Ik wil niet in een hokje…
Daag mij niet te veel uit.
Tsss nou zeg, ik was ook verpleegkundige vroeger, maar ik ben niet pinnig. Nooit geweest ook.
Wel fijn dat de 1ste prik er in zit
🤣🤣niet pinnig??
Ik zie de twee dames voor me na jouw beschrijving. In ooit door mij gevolgde verkoopcursussen wordt aanbevolen dat je in een gesprek minstens één keer de naam van je gesprekspartner noemt. Dus dan krijg je zoiets als: ‘Nou, meneer Jansen, gaan we nog dat contract ondertekenen of blijven we er over zeuren?’ 🙂
Ik krijg er heel snel rode vlekken van!
Mijn lieve Aleida is niet pinnig! En zij mag mij elk jaar mijn prikjes geven, want dat doet ze vast veel zachtzinniger dan dierenarts Coen.
Niet zo naïef Darcy. Jouw lieve Aleida zachtzinnig?
Hilarisch stukje weer, Hermien! Vooral die zin “… ik kreeg dus volstrekt tegenstrijdige signalen over het beleid van de organisatie. Dat was verder prima, want zodoende kon ik mijn eigen plan trekken.” Ha ha ha!!! Zelf ga ik trouwens ook graag zo te werk, een beproefde strategie.
Werkt prima toch?!
N…nee? Mijn lieve Aleida niet zachtzinnig? Voor haar verloofde toch zeker wel, hè, Aleida?
… Aleida? … (kijkt vertwijfeld om zich heen).
(Klaart ineens op) Zal ik nog wat vergeet-mij-nietjeszaadjes voor je verzamelen in de tuin?