Voor mij is wonen in Delft elke dag een feestje. Natuurlijk heb ik ook wel eens een off-day, maar over het algemeen heb ik het goed. Erg goed. Geweldig goed.

Dat geldt niet voor iedereen in Delft. De Buitenhof is een wijk waar veel mensen enorm moeten buffelen. Ik dacht vroeger altijd dat de Buitenhof een luxe wijk was, maar dat is dus helemaal niet zo. Ja, er staan ook dure woningen, waar de bewoners over het algemeen geen problemen hebben. Maar het gros van de wijk bestaat uit grote flats, sociale woningbouw, waar mensen het niet gemakkelijk hebben.

Over die Buitenhof is nu een soort documentaire in tig delen gaande op NPO2: Typisch Buitenhof. Ik heb ademloos naar de eerste 3 afleveringen gekeken. En realiseer mij weer: wat leef ik in mijn eigen bubbel. Vroeger, toen ik bij Slachtofferhulp werkte of bij Ouderenwerk Delft kwam ik deze mensen tegen in mijn dagelijks werk. Nu niet meer en dat is jammer. Want je kunt zo veel leren van de veerkracht, de opgewektheid, het optimisme en dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is om het goed te hebben. Ik ben vooral erg dol op de moeder van Nigail en op de bange Sjaan.

Ik raad het programma van harte aan! Niet alleen omdat het over Delft gaat, maar vooral omdat het over mensen gaat!