Alternatieve Vierdaagse – dag 2
Vandaag meer een stadse route uitgezet. We liepen eerst de Markt over waar het best weer druk is. Een toeristische koets kruiste ons pad.
Daarna naar de andere kant van het spoor en door de Hof Van Delft, een gewilde jaren-30 wijk, naar het Wilhelminapark. Een prachtige, grote treurwilg en twee beelden troffen mijn oog en het oog van de camera.
Onder de Provincialeweg door en langs de aanleunwoningen waar mijn oma – nadat opa was overleden – vanaf eind jaren 70 tot halverwege de jaren 90 heeft gewoond. Jeugdsentiment.
Daarna wat meer naar buiten naar een relatief nieuwe wijk, Harnaschpolder. Voor deze wijk is een aantal bruggen ontworpen met bijzondere leuningen. In de leuningen zijn teksten verwerkt over geschiedenis en landschap. We kwamen ook een paar bankjes tegen met dergelijke teksten.
En toen klapte de wandelapp eruit 😢. Verdwenen de afgelegde 5 kilometer. Gelukkig bleek thuisgekomen dat je de afgelegde afstand ook handmatig kunt invoeren.
Voort ging het langs een landelijk gelegen pad. Zo landelijk dat er een aap in de achtertuin van een van de huizen woont. En natuurlijk liepen we (zonder route inmiddels) ook nog een keertje dood.
Uiteindelijk kwamen we bij het station uit. Op de foto zie je – als je je best doet – het nieuwe station en het oude gebroederlijk naast elkaar. Een zee van bloemen bij het terras van het restaurant dat in het oude stationsgebouw is gevestigd. Wel een verschil met de spuuglelijke letters die aangeven dat er naast het oude en het nieuwe station een studentenhotel is verrezen. En door liepen we naar huis 😀. 10,5 kilometer! Morgen weer.
Alternatieve Vierdaagse – dag 1
De echte Vierdaagse gaat niet door, maar dat vind ik helemaal niet erg. Zoals vriendin N al zei: “Dat is niks voor jou. Veel te massaal.” Liet ze nog buiten beschouwing dat ik echt geen 40 kilometer ga lopen. Per dag. Vier dagen lang.
Maar er is een leuk alternatief bedacht en dat past mij veel beter. Vier dagen lang elke dag een zelfgekozen afstand lopen op een zelfgekozen lokatie. Ik meldde mij aan en kreeg Pieter zo ver dat hij meeloopt. We doen de 10 kilometer, dus dat is na het werk goed te doen.
Vandaag de eerste dag. Je bleek zelf de route uit te moeten zetten, maar dat was niet heel ingewikkeld. Van knooppunt naar knooppunt. We begonnen vandaag min of meer bekend met een Delftse Houtwandeling. Maar toch kwamen we weer op plekken waar we niet eerder hadden gewandeld.
De route app bevalt wel op een paar kleine puntjes na, zoals een weggetje dat niet bestond en een bruggetje dat ik over het hoofd zag (oké, dat lag niet aan de app). Onderweg kwamen we koeien tegen, een bizonrat, een veldmuisje, paarden (niet op de foto allemaal), echte eenden en nepeenden en een clownsmasker.
Al met al was het uiteindelijk 13,2 km 🙀, maar we hebben lekker gewandeld. Morgen weer.
Coronacadeautjes
Ergens in Nederland moet iemand erg rijk zijn geworden door corona aan te grijpen en werkgevers erop te wijzen dat zij hun werknemers moeten belonen voor het verschrikkelijke thuiswerken.
Dat moest even op gang komen. Helemaal in het begin van de lockdown kreeg ik van mijn werkgever een mooie bos tulpen. De MT-leden kwamen ze zelf op anderhalve meter afstand bij iedereen thuis overhandigen. Was geen reclamebureautje aan te pas gekomen: zelf bedacht, zelf uitgevoerd. Helemaal prima.
Bij Pieters werkgever is een en ander aan gejaagd door een professional denk ik. Het duurde een tijdje, maar toen kwam de geschenkenstroom op gang: een legpuzzel van een van de gebouwen, zonnenbloemzaad en eergisteren een leuk pennenblikje met daarin twee flesjes zonnenbrand vermomd als pen. Meteen ingepikt door mij natuurlijk.
Ik vroeg mij wel af of ikzelf ook nog een keer in de prijzen zou vallen en ja hoor, gisteren viel er een vrij dikke envelop in de bus. Gauw gauw uitpakken. Huh? Wat is dat?? Toedeledoki, een badmuts 😱. Van de Feestcommissie, niet van onze directeur gelukkig. En gezien de opdruk restanten van een oud evenement. Dat is wel weer positief natuurlijk: geen geld verspillen van donateurs!
Laatste les HOVO
Begin dit jaar was ik samen met mijn zus begonnen aan een serie colleges over de medische geschiedenis bij HOVO in Leiden (HOVO staat voor hoger onderwijs voor volwassenen, lees 50+ers). Het was een afwisselende serie met bijna elke keer een andere docent. Het bijbehorende boek leest ook lekker weg.
De colleges vonden plaats in een prachtig oud gebouw, namelijk Gravesteen. Een oude kerker 😀 met dikke muren en tralies, maar ook met twee verrassend moderne collegezaaltjes.
We zaten er met een man of 20, het grootste deel gepensioneerde huisartsen. Er was jammer genoeg (zoals altijd) ook een heel vervelende mevrouw bij. Ze kwam altijd te laat en ging met veel misbaar zitten en zich installeren onder het roepen van dingen als “oh sorry dat ik te laat ben” en “ik zit hier toch niemand in de weg?” Daarna stelde ze minstens 10 vragen per uur die eigenlijk nooit over het thema van de les gingen, maar altijd over haarzelf en haar familie. Haar opa was de eerste chirurg die in Nederland een been had afgezet, haar moeder de eerste verloskundige die een Siamese drieling ter wereld had geholpen, haar dochter had een ziekte waardoor ze als kind niet kon touwtjespringen, en zo ging het maar door. Ze had ook heel veel klachten over artsen. Al snel had iedereen een hekel aan haar en werd alles wat zij nog te berde bracht afgedaan als “schromelijk overdreven” en “in de praktijk gaat dat echt anders”.
En toen kwam corona. De lessen werden al eerder gecancelled dan de officiële lockdown, want ja HOVO zit vol kwetsbare mensen. Maar jammer was het wel. Hadden we net die mevrouw getemd.
Vandaag was het laatste college online. De tussenliggende colleges die we gemist hebben, worden nog aangeboden via Brightspace. Een volgens Pieter onmogelijke omgeving waar docenten filmpjes kunnen delen met studenten. Ik vrees met grote vrezen, want als Pieter er al moeite mee heeft. De docenten van HOVO zijn zelf ook op leeftijd, dus technisch niet de meest begaafde. We wachten het maar af. Vandaag was in elk geval leuk.
Rotterdam
Onze wandeling begon op Rotterdam CS en het plan was om naar Delft-Zuid (inmiddels heet dat station Delft Campus, maar daar kan ik niet aan wennen) te wandelen via Schiedam. Het laatste stukje zouden we dan weer per trein afleggen, want 20 kilometer leek mij het maximaal haalbare.
Vanaf Rotterdam Centraal liepen we eerst nog door bebouwd gebied, maar al snel werd het groener. Het pad werd een paadje dat over oud spoor liep. Na 10 jaar in Rotterdam gewoond te hebben, was dit volledig nieuw voor mij!
Langs het Marconi plein en de Merwehaven (beide niet echt fotowaardig) liepen we al drie kwartier achter op mijn schema. Gelukkig was nog wel genoeg horeca open om ons van een stevige lunch te voorzien.
En verder ging het door Schiedam met een grappig zitbad, langs molens, veel distilleerderijen en een schip in het kabouterthema van deze vakantie. Schiedam is echt een leuk stadje! Via een park met veel educatief materiaal waaronder een insectenhotel liepen we over een wandelpad voor konijnen het weide groene land tussen Schiedam en Delft in.
En toen werd het pas echt kilometers vreten 😀. Door een kleine navigatiefout mijnerzijds liepen we oeverloos lang langs de Schie. Zo lang dat we de afslag naar Delft Zuid misten en zodoende nog 5 kilometers extra op de teller hadden toen we thuis aankwamen.
Gelukkig was het na een verfrissende douche heerlijk om op de hoek bij Lakila te eten. Onze vermoeide spieren haalden dat nog net.
Haarlem
Donderdag was het bar en boos, dus werd er een thuispuzzeldag ingelast. Gelukkig had Pieter een puzzel van zijn werkgever gekregen van een van de TU-gebouwen. Ze dachten kennelijk dat hij die reuze mist.
Vrijdag was het gelukkig weer goed wandelweer. Op naar Haarlem waar we net rond lunchtijd aankwamen 😀. Na kroketten (ik) en een omelette (Pieter) kon de wandeling beginnen. Er stond weer 16 kilometer op het programma.
Het was een mooie tocht! Via het Bolwerkplantsoen en het Kenaupark (no comments) naar de landgoederen Duinvliet en Elswout. Wat veel groen zo dichtbij de binnenstad.
We kwamen onderweg van alles tegen: een kabouterhuisje, een spoorweghek, schattige zwaantjes, heel veel prieeltjes en andere huisjes, een grote slak, een boom vol elfenbankjes. Het hield niet op. Terug langs de Spaarne en de drukke, gezellige stad weer in.
Met een vertraagde trein weer terug naar huis waar we een welverdiende borrel dronken met de buren 🥂🍾
Dagje Leiden met regen
Het weer was niet erg veelbelovend, dus we begonnen vandaag met een bezoek aan het Von Sieboldhuis op het Rapenburg in Leiden. Jammer genoeg wss de vaste collectie nauwelijks te bewonderen. Er was maar een klein kamertje toegankelijk, de grote panoramakamer en de kelder waren gesloten. De tentoonstelling over katten in de Japanse kunst was wel interessant. Die ontzettend lelijke zwaaiende kitschkatten (meneki neko) blijken gelukskatten te zijn. Het opgeheven rechterpootje brengt rijkdom en geluk, maar is het linkerpootje opgeheven, dan brengt dat klanten binnen. En hoe hoger het pootje hoe groter het geluk. Of hoe meer klanten natuurlijk.
Na deze enerverende indrukken en een lunch bij Pardoeza, dat al heel lang geen Pardoeza meer heet, maar ik kan niet wennen aan die nieuwe naam, was het droog en kon er gewandeld worden!
De wandelzapp had een mooie tocht voor ons in petto via de binnenstad – waar ik een van de vele muur gedichten fotografeerde – naar de Leidse Hout. Geboren en getogen in Leiden was het volgens mij de eerste keer dat ik daar wandelde 😀. Langs Oud Poelgeest, een statig landgoed waar Herman Boerhave (van het Museum Boerhaave) nog heeft gewoond.
Het laatste stukje naar het station toch nog kleddernat geregend, maar het was een leuk dagje.
Wandelen in Utrecht
Vandaag was de echte test van de nieuwe wandelapp. We vertrokken gewapend met mondkapjes per trein naar Utrecht. Het was even lastig om het begin van de wandeling te vinden. Dat kwam doordat we op Utrecht Centraal niet goed snapten of we de Jaarbeurszijde of de centrumkant moesten hebben. De beschrijving hielp niet echt en het blauwe bolletje op de kaart deed het niet. De verklaring bleek uitermate simpel: de wandeling begint bij station Utrecht Overvecht. Gelukkig ben je daar met de trein in 5 minuten 😀.
Een leuke wandeling en de app loodste ons perfect over paden en langs weggetjes. We kwamen langs diverse forten van de Hollandse Waterlinie. En op een bankje knaagden we een meegebracht broodje weg. Op horeca durfden we toch nog niet helemaal te rekenen. Bijna aan het einde van de wandeling was er toch nog een zelfbedieningshutje waar je koffie van Maria kon gebruiken. Dat hebben we maar aan ons voorbij laten gaan, evenals de voetmassage. Bij station Overvecht zat een knus cafeetje waar ze lekkere koffie voor Pieter en gemberthee voor mij hadden. Even uit puffen van wel 16 kilometer wandelen. We zijn niet echt in prima vorm. Misschien hadden we de voetzolen toch even moeten laten masseren? Nou ja, rustig zitten en van de thee genieten doet ook wonderen. Daarna de mondkap weer op en terug naar Delft.
Vakantie in eigen stad
Omdat we nog niet willen vliegen en omdat Pieters summerschool niet doorging, hebben we een weekje Montpellier (30 graden, stralend weer) ingeruild voor een weekje Delft (18 graden, storm en regen). Maar: het hotel is fantastisch!
Vandaag een nieuwe wandelapp getest (wandelzapp) en die blijkt wel oké. Je kunt er erg gemakkelijk wandelingen mee zoeken. Dat werkt echt stukken beter dan met Route*you. De route is vervolgens goed te volgen met behulp van het gedownloade kaartje. Ik moet alleen nog even uitzoeken hoe de GPS precies werkt. We gaan de app volgende week in onbekende omgeving gebruiken. Eens kijken of het dan ook zo gemakkelijk gaat, want in Delft is het wel een thuiswedstrijd.
We liepen een rondje Kolk en ik kon toch nog wat grappige dingen fotograferen, die ik niet eerder zag.
De rest van ons programma: straks naar de film en daarna uit eten: best wel leuk, vakantie!
